"อยากรู้ไหมว่าพี่ชอบ Sex แบบไหน..."
เขาไม่คิดจะปกปิดเธอถึงรสนิยมหรือนิสัยส่วนตัวที่มักจะอยู่เสมอ ในเมื่อเธอรู้แต่แกล้งทำเหมือนไม่รู้ เขาก็จะบอกให้เธอรู้...
แต่...
"ไม่อยากรู้ค่ะ งั้นฟองขอตัวก่อน" เธอรีบหลบสายตาพร้อมกับเบี่ยงตัวหลบเพื่อเดินไปอีกฝั่ง แต่เขาก็เรียกชื่อเธอไว้อีกครั้ง
"ดากานต์ดา วงศ์วรวรรณ..."
กึก !
เท้าของเธอชะงักในทันทีที่เขาเรียกชื่อเธอแบบเต็มยศ ซึ่งพ่วงด้วยนามสกุล และนั่นก็ทำให้เธอถึงกับหันกลับไปมองหน้าเขา
"เป็นลูกสาวท่านรองกระทรวงการคลังเหรอเรา" นามสกุลเธอ เขารู้ก็คงไม่แปลก
"...."
"พ่อพี่รู้จักพ่อเรานะ บางทีเราสองคนอาจจะ 'สนิท' ด้วยกันได้นะ :) "
พ่อเธออยู่กรมการคลัง มันก็ไม่แปลกอยู่แล้วที่พ่อของเราจะรู้จักกัน พ่อเขาเป็นนักการเมือง ส่วนพ่อเธออยู่กระทรวงการคลัง
แต่เขาพูดว่าสนิท ? เขากับเธอเนี่ยนะ จะสนิทกัน ?
"ใครอยากสนิทกับพี่ ฟองไม่อยากสนิทกับพี่สักหน่อย" ใครมันจะไปอยากสนิทกับผู้ชายกระล่อนแบบเขา คิดจะสร้างภาพไปเรื่อยสิท่า เธอไม่ชอบผู้ชายแบบนี้
"หึ นั่นสินะ แล้วถ่ายรูปพี่ทำไมครับ ตัวเล็ก"
เธอกัดริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะสูดหายใจเข้าปอดหนัก ๆ นี่เขาคงอยากลองเชิงเธอใช่ไหม ?
"เปล่าสักหน่อย พี่ก็เห็นแล้วนี่นาว่ามันไม่มีรูปพี่ในเครื่องฟองน่ะ" เธอเชิดหน้าให้เขาอย่างท้าทายแต่คนตัวโตกลับทำแค่ยิ้มให้
"แล้วถ้ามีล่ะครับ :) "
"มันจะมีได้ไงคะ พี่ก็เอาไปดูแล้วไงคะ" เธอลบออกไปแล้ว เขาไม่มีทางเห็นมันใน Gallery เธอแน่ เพราะในแกลเลอรีของเธอมีแต่รูป (วาบหวิว) ของเธอทั้งนั้นแหละ
คนตัวเล็กยู่ปากใส่เขาอย่างถือไพ่เหนือกว่า แต่ร่างสูงกลับเดินเข้ามาใกล้พร้อมกับโน้มหน้าลงมากระซิบข้างหู พอให้ได้ยินกันแค่สองคน
"ถ้ามี งั้นฟองต้องมาเป็น FWB กับพี่นะ :) "
คำพูดของเขาทำเธอชะงักพร้อมกับเลือดลมที่สูบฉีดขึ้นมายังใบหน้า นี่เขาบอกให้เธอมาเป็นคู่นอนเขาเหรอ ?
"จะบ้าเหรอ ! ใครมันจะไปเป็น FWB กับพี่"
ว่าแล้วก็ดันตัวเขาออกพร้อมกับสอดส่องดูว่ามีใครเดินผ่านมาแถวนี้หรือเปล่า ซึ่งถือว่าโชคดีที่บนชั้น 5 ของอาคารบริหารไม่มีใครอยู่แม้แต่คนเดียว
นี่เขาไม่กลัวใครจะได้ยินหรือเห็นการกระทำที่ไม่ตรงปกของเขาเลยเหรอ !
"งั้นแปลว่าเราถ่ายรูปพี่จริงใช่ไหมเลยไม่ตอบข้อตกของพี่ ? ถ้ามั่นใจว่าไม่มีรูปพี่ก็ตอบตกลงพี่สิครับ หรือเราไม่กล้า ?"
"..."
"ไม่กล้าใช่ไหมครับ เพราะเราทำจริงใช่ไหมตัวเล็ก ?" สายตาท้าทายพร้อมรอยยิ้มที่กวน ๆ ของเขาทำเธอถึงกับควบคุมอารมณ์ของตัวเองเอาไว้ไม่อยู่
เธอกัดริมฝีปากเล็กน้อย ไม่คิดว่าคนตรงหน้าจะกล้ายื่นข้อเสนอแบบนี้มาให้ พี่สิงห์คนดีศรีสังคมมันได้หายไปจากสายตาของเธอแล้ว ตอนนี้มีแต่สิงห์คนขี้หื่นเท่านั้นแหละ
"โอเค ฟองยอมก็ได้ แต่โทรศัพท์ฟองไม่มีรูปพี่นะ เพราะฉะนั้นถ้าหื่นมากก็ไปช่วยตัวเองโน้น : (" ถ้าอยาก 'เอา' ผู้หญิงมากแต่ไม่มีใครลงก็คงต้องไปช่วยตัวเองแล้วล่ะ
เพราะเธอคงไม่ได้เป็น FWB ของเขาหรอก เชิญเขามโนไปคนเดียวก็แล้วกัน
แต่ในตอนที่เธอกำลังเดินไปยังลิฟต์พร้อมกับกดปุ่มเปิด ฝ่ามือเรียวยาวของเขากลับคว้ามือเธอเอาไว้
หมับ
"เดี๋ยวสิครับฟอง"
เขารีบปล่อยมือในเวลาต่อมาเพราะเธอชักสีหน้าดุ ๆ ใส่เขา
"มีอะไรอีกคะ ฟองไม่มีรูปพี่ พี่ก็ควรปล่อยฟองไปได้แล้ว ถ้ารูปพี่อยู่ในเครื่องฟองจริง ๆ ฟองจะยอมเป็น FWB ของพี่จนกว่าพี่จะเบื่อเลย เป็นไง" เธอส่งยิ้มท้าทายให้เขาอีกครั้งแต่คำพูดของเธอกลับทำให้คนตัวสูงตรงหน้าผลิยิ้มออกมา
"หึ งั้นเหรอครับ :) "
ดูรอยยิ้มมันก็ห่างไกลกับคำว่าคนดีศรีสังคมแล้ว เชิญเขาช่วยตัวเองต่อไปเถอะ !
"ฟองไปแล้วนะคะ พี่มันโคตรขี้หื่นเลย"
ประโยคหลัง เธอแค่พึมพำกับตัวเอง แต่ไม่ทันได้ก้าวขาออกไปไหนด้วยซ้ำ เขากลับเอ่ยอีกประโยคขึ้นมา
"หึ แล้วไม่รู้เหรอว่าไฟล์มันกู้รูปที่ลบไปได้น่ะ แล้วฟองไม่คิดว่าพี่จะเข้าไปดูรูปในไฟล์นั้นเหรอครับ ?"
กึก !
คำพูดของเขาทำเธอชะงักตัวไปพร้อมกับดวงตาที่เบิกโพลง เมื่อกี้ที่เขาดูโทรศัพท์ของเธอเพราะกำลังเข้าไปดูในไฟล์ที่เธอลบสินะ นี่เขาเห็นรหัสผ่านของเธอตอนปลดล็อกเหรอเลยเข้าไปดูไฟล์ที่เธอลบไว้ได้
เขานี่มันเจ้าเล่ห์กว่าที่เธอคิดเอาไว้อีก ! : (
"จับได้แล้วสินะเด็กขี้โกหก แบบนี้พี่จะลงโทษคนที่แอบถ่ายพี่ยังไงดี หืม ? :) "