ตอนที่ 10 แฉะ NC20++
1097 คำ
"ขอพี่ดูหน่อยว่าสวยถูกใจพี่หรือเปล่า"
น้ำเสียงเขาแหบพร่าในตอนที่เอ่ยประโยคนี้
"จะดูอะไรอีก ปล่อยก่อน ไม่เอาที่นี่ได้ไหม อ๊ะ !" คนตัวเล็กไม่ทันได้ต่อต้านอะไรไปมากกว่าคำพูดเหล่านั้น เรียวนิ้วเขากลับเกี่ยวรั้งแพนตีเธอออกไปด้านข้าง...
สายตาคู่คมทอดมองความฉ่ำเยิ้มที่หลังรินอยู่ที่รูเล็ก ๆ ของเธอ พลางกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ภาพตรงหน้าทำเขากลืนน้ำลายก้อนเหนียวลงในลำคอ
"ชมพูมาก..." เขาพึมพำเสียงแผ่ว สายตาสำรวจไปตามกลีบสีชมพูของเธอ เธอทั้งขาวและเนียนมาก อีกทั้งยัง... เล็ก
เขาก็ 'ใหญ่' เอาเรื่องไม่รู้ว่ามันจะ 'พอดี' กับเธอหรือเปล่า
ตอนนี้เขาไม่อยากคิดอะไรไปมากกว่าการอยากลิ้มรสชาติของเธอ สวยขนาดนี้ ไม่รู้ว่ารสชาติจะดีในแบบที่คิดหรือเปล่า
เขาไม่ปล่อยให้อารมณ์ของตัวเองค้างคาไปมากกว่านี้ ยิ่งเห็นความฉ่ำเยิ้มของเธอที่หลั่งออกมาร่างกายเขาก็ยิ่งตอบสนอง อยากชิมรสชาติของคนตัวเล็ก
ปลายลิ้นอุ่นร้อนแตะลงไปเหนือจุดอ่อนไหว พลันร่างของเธอก็เผลอสะดุ้ง พร้อมกับเสียงครางหวิว ริมฝีปากสีสดของเธอขบเม้มเพื่อกลั้นเสียงแต่มันก็เท่านั้น เมื่อเขาจงใจใช้ปลายลิ้นแลบเลียไปตามรอยกลีบที่ฉ่ำเยิ้มของเธอ
ความเสียวกระสันแล่นไปทั่วทั้งร่าง ขาเธอทั้งอ่อนยวบ และสั่นสะท้านเพราะสัมผัสที่วาบวามของเขา
ปลายลิ้นสากละเมียดละไมอย่างอ้อยอิ่ง ไม่ได้ตะกละตะกลามจนทำให้อารมณ์เธอกระเจิง แต่ค่อย ๆ ละเลียดชิมความหวานจากเธออย่างช้า ๆ
เธอกำลังจะตายเพียงแค่เขาใช้ลิ้น...
เสียวมาก หยาดน้ำสีใสหลั่งรินไม่หยุด อยากจะห้ามเขาแต่ร่างกายมันไม่ยอมเชื่อฟังเลย เธอกำลังโดนเขาไล่ต้อนให้ดำดิ่งไปกับอารมณ์ที่เขากำลังชักชวน
แต่เหนือสิ่งอื่นใด... เธอกับเขากำลัง 'ทำอะไรกัน' ในห้องเอกสาร และมีคนอยู่ในอีกห้อง ! ถึงแม้ห้องนี้จะไม่มีกระจกใสที่หน้าประตู แต่มันก็เสี่ยงเกินไปอยู่ดี
"อื้อ ~ พี่... อย่าเลียฟองในนี้..." คนตัวเล็กเอ่ยบอกเขาเสียงสั่น ฝ่ามือเอื้อมมาดันหน้าผากเขาออก แต่พี่สิงห์กับใช้ปลายลิ้นลงแรงเข้าหาอย่างหนักหน่วงจนร่างเล็กครางไม่เป็นภาษา จากเริ่มผลักไสแปรเปลี่ยนเป็นขยำเส้นผมนุ่ม ๆ ของเขาเอาไว้แทน
เธอเกร็งร่างกายไปหมด อารมณ์ของเธอกำลังสูงขึ้น แต่เมื่อกำลังเกือบจะเสร็จสม เขากลับผละลิ้นออก และเข้าไปปลุกเร้าอารมณ์เธอใหม่ แบบนั้นซ้ำ ๆ นี่คิดจะทรมานเธอไปถึงไหน...
และในตอนที่เขากำลังจะดึงแพนตีที่เกี่ยวรั้งออกไปจากเรียวขาเธอออก เสียงใครบางคนที่กำลังอยู่ข้างนอกก็ดังขึ้น...
'เอกสารเซ็นเสร็จแล้วนะคะ เดี๋ยวลินจะเอาไปให้ตอนบ่ายโมงนะคะ... ได้ค่ะ... มีเอกสารอีกสองฉบับที่ลินเซ็นแล้ว แต่อยู่ในห้องเก็บเอกสาร เดี๋ยวลินไปเอาให้นะคะ แล้วส่งทีเดียวตอนบ่ายโมงเลย...'
เสียงของบรรณารักษ์ที่เธอเพิ่งเอาเอกสารไปให้เมื่อไม่กี่นาทีก่อนดังขึ้นอยู่หน้าประตู และนั่นก็ทำให้เธอถึงกับเกร็งร่างกายตัวเองอย่างหนัก
"พี่ ! พะ พอก่อน อื้อ~ มะ มีคนมานะ พอก่อน"
สติที่กระเจิดกระเจิงเมื่อครู่เหมือนจะกลับมา แต่เขากลับล็อกเรียวขาเธอเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีสัมผัสเขา
"ตัวเล็กอย่าเสียงดังครับ" ริมฝีปากฉ่ำวาวของเขากระซิบชิดจุดกระสันที่บวมเป่งเพราะอารมณ์ที่พลุ่งพล่านในตอนนี้ ก่อนจะใช้ฟันครูดลงไปอย่างลงโทษกัน เท่านั้นก็ทำเธอกลั้นเสียงสุดฤทธิ์
"พี่มันบ้าที่สุด... อื้อ ~"
เธอจะตายอยู่แล้ว ทั้งเสียววาบตรงจุดอ่อนไหว เสียวตรงอารมณ์ที่กลัวว่าใครจะเปิดมาเจอ
และในตอนนั้นเองที่....
แกรก !
'เอ๊ะ ? ทำไมห้องล็อกได้ล่ะ ไม่ใช่ว่าห้องนี้ไม่ได้ล็อกไม่ใช่เหรอ' เสียงของบรรณารักษ์สาวยังคงดังเข้ามา พร้อมกับเสียงลูกบิดประตูที่ดังอยู่หน้าประตูห้อง
"ยะ หยุดก่อน อื้อ ~ มีคนอยู่ข้างนอก อา ~"
เธอบอกเขาเสียงหวิว เผลอสูดปากอย่างลืมตัว เมื่อเขาดูดดุนริมฝีปากลงมาอย่างหนักหน่วง โดยไม่สนใจเสียงของบุคคลที่สามด้วยซ้ำ
'กุญแจห้องอยู่ไหนแล้วนะ'
และในตอนนั้นที่เขาผละริมฝีปากออก ก่อนจะยืดตัวขึ้นเต็มความสูง... โดยที่คนตัวเล็กยังคงหอบหายใจอยู่บนโต๊ะ เมื่อเสียงบรรณารักษ์สาวหายไปจากหน้าห้อง
"จะนอนอีกนานไหม หืม ? หรือจะรอให้บรรณารักษ์ไขประตูมาเจอเราสองคนดีครับ ?"
เขาส่งยิ้มล้อเลียนให้ แต่ก็ยอมยื่นมือมาดึงแขนคนตัวเล็กขึ้นจากโต๊ะ ก่อนจะจัดเสื้อและกระโปรงที่เริ่มยับของเธอให้เข้าที่ แต่ก็ไม่วายโดนคนตัวเล็กทุบลงบนหน้าอกเขาอย่างไม่จริงจังนักไปหนึ่งที
"บ้า ! พี่มันคนหื่นกามที่สุดเลย : ("
ยังมีหน้ามายิ้มให้เธออีก อยากจะตีเขาให้แรงกว่านี้ด้วยซ้ำ แต่เรี่ยวแรงแทบจะไม่มีอยู่แล้ว ทั้งหอบ และเหงื่อเริ่มซึมไปทั่วกรอบหน้า
"ที่โมโห เพราะพี่ไม่ทำให้เราเสร็จหรือเปล่าครับ ?" เขาเอ่ยอย่างล้อ ๆ พร้อมกับเอื้อมมือเข้ามาเช็ดหยาดเหงื่อของเธอออกให้อย่างเบามือ ในตอนนี้หน้าเธอขึ้นซับสีแดง ริมฝีปากสีแดงฉ่ำ กับนัยน์ตาหยาดเยิ้ม...
อ่า... เห็นแล้วก็อารมณ์ขึ้น...
"ไม่ใช่สักหน่อย" เธอปัดมือเขาที่วุ่นวายอยู่กับหน้าเธอออกพร้อมกับยู่ปากใส่เขา
"ปากไม่ตรงกับการกระทำ ข้างล่างยังแฉะอยู่เลย..." ไม่พูดเปล่ามือหนายังล้วงเข้าไปจับตรงซอกขาจนเธอต้องตีลงบนมือเขา
เผียะ !
"หื่น !" เขาหื่นมาก ! ใครบอกว่าพี่สิงหราชเป็นคนสุภาพ เรียบร้อย เธอจะค้านหัวชนฝาเลย !
เขามันคือชั่ว ตรงกันข้ามทั้งหมด !
ร่างสูงหัวเราะในลำคอเสียงแผ่ว ก่อนจะหลุบมองตรงหว่างขาเรียวสวยของเธออีกครั้ง
"เช็ดหน่อยไหม เดี๋ยวเปื้อนกระโปรง"
- ผู้เขียน
