ลองเล่นรัก พี่สิงห์ไม่ตรงปก

ตอนที่ 13 ห้ามเธอมีแฟนนะ

"งั้นคำถามถัดไปนะคะ พี่สิงห์ไม่เคยมีแฟนมาก่อน แบบนี้ก็เป็นหนุ่มเวอร์จินสินะคะ"

พรวด ~

คำถามที่รุ่นน้องพูดทำเธอถึงกับสำลักน้ำที่กำลังกระดกดื่มอยู่

"แค่ก ๆ" เธอสำลักจนหน้าแดงก่ำ เรียกความสนใจจากรุ่นน้องที่อยู่ตรงนั้นให้หันมาสนใจเธอ

และไม่รู้โชคดีหรือซวยกันแน่ ที่หนึ่งในนั้นเป็นน้องรหัสของต้าร์ ที่ต้าร์เคยเอามาทำความรู้จักกับเธออีกด้วย

เมื่อเห็นหน้าเธอน้องแนทก็รีบโบกไม้โบกมือให้

"เอ้า ! พี่ฟอง หวัดดีค่ะพี่ นั่งรอใครตรงนี้คนเดียวคะ" น้องเอ่ยถามพร้อมกับส่งยิ้มมาให้เธอตาหยี

เมื่อกี้น้องถามว่าเธอรอใครเหรอ?

"เอ่อ คือว่า... พี่รอเพื่อนน่ะ" เพราะเป็นคำถามที่เธอไม่ได้คิดมาก่อนเลยอ้างเพื่อนไปก่อนแล้วกัน คำพูดกับท่าทางเลิ่กลั่กของคนตัวเล็กทำให้คนตัวสูงที่ยืนอยู่ถึงกับกลั้นขำเอาไว้ไม่อยู่...

มันน่านัก ! ! เธอมารอเขานั่นแหละ แทนที่จะช่วยกันแต่เขาดันหัวเราะให้เธอเสียอย่างนั้น

แต่คำว่า 'เพื่อน' ของเธอคงทำให้น้องแนทเข้าใจว่าเป็นพี่รหัสของตัวเองเสียอย่างนั้น

"พี่พีต้าร์ใช่ไหมคะ ฮั่นแน่ ! รอกันแบบนี้ ใช่เพื่อนแน่เหรอคะเนี่ย"

"ยัยตัวดีนี่ !" คำพูดเชิงหยอกล้อของน้องทำเธอแยกเขี้ยวใส่ไปหนึ่งครั้ง น้องเคยแซวเธอแบบนี้กับต้าร์ทุกครั้งที่พวกเราอยู่ด้วยกัน

แต่คำพูดของน้องที่เอ่ยมาคงไม่ได้กระทบเธอคนเดียว ร่างสูงที่ยืนอยู่ตรงนั้นจากที่หัวเราะและส่งยิ้มล้อเลียนให้เธออยู่เมื่อครู่ ในตอนนี้สีหน้าเขาแปรเปลี่ยนไปเป็นเรียบนิ่ง หัวคิ้วหนาขมวดเข้ามากัน อีกทั้งสายตาคู่คมยังจ้องมายังเธอนิ่งจนขนลุกซู่ไปหมด...

เธอทำอะไรผิดหรือเปล่า ทำไมต้องมองด้วยสีหน้าแบบนั้นด้วย เขาไม่พอใจอะไรงั้นเหรอ ?

"ก็ตัวติดกันขนาดนั้นก็นึกว่ากุ๊กกิ๊กกันอยู่ แนทเห็นพวกพี่อยู่ด้วยกันตลอดเลยนี่นา" น้องแนทยังคงแซวเธอยับ ๆ เธอเองก็อยากแกล้งน้องมันกลับ แต่เมื่อหันไปมองคนที่ยืนอยู่ใกล้กันที่หัวคิ้วแทบจะชนกันบวกกับใบหน้าที่มองเธออย่างเงียบเชียบก็ทำเธอไม่กล้าพูดหยอกล้อน้องไปมาก ถ้าไม่มีเขา เธอคงพูดว่า

'เดี๋ยวร่อนการ์ดไปให้นะ'

แต่ในตอนนี้ทำได้แค่เพียงพูดปฏิเสธออกไปอย่างแผ่วเบาเท่านั้น

"เปล่าสักหน่อย..."

ทำไมต้องทำสีหน้าไม่พอใจให้เธอด้วยเนี่ย ! น้องแค่แกล้งแซวเธอเล่น หรือเขาไม่พอใจที่เธอขัดจังหวะการสัมภาษณ์ของเขากันนะ

แต่ไม่ทันที่น้องจะได้เอ่ยแซวอะไรใด ๆ รถคันคุ้นเคยก็แล่นมาจอดเลียบหน้าฟุตพาทตรงที่เธอนั่งอยู่ ซึ่งจอดจ่อท้ายรถคันหรูของใครอีกคน...

บรืน ~

เธอหันไปตามเสียงรถยนต์ที่ดังขึ้น ก่อนที่คนบนรถจะเลื่อนกระจกฝั่งคนขับลงมา ปรากฏใบหน้าคุ้นเคยของต้าร์

"อ้าวฟอง ทำไมยังไม่กลับ"

แต่ไม่ทันที่เธอจะได้ตอบกลับเพื่อนด้วยซ้ำ น้องรหัสของเขาก็ชิงเอ่ยทักขึ้นมาเสียก่อน

"พี่พีต้าร์ หวัดดีค่ะ พี่ฟองบอกว่ากำลังรอพี่อยู่เลย"

ยัยน้องตัวดี ทักรุ่นพี่ก็พอไหม ! ดันโยนขี้ให้เธออีกเนี่ยนะ !

"หือ ฟองบอกเหรอ ?" เขาหันไปส่งยิ้มให้น้องรหัส

"ใช่ค่ะ รออย่างมีความหวังด้วย คิก ๆ"

หวังอะไรเล่า ! เธอไม่ได้หวังอะไรสักหน่อย โอ๊ยยย ! อะไรมันจะเหมาะเจาะกันขนาดนี้เนี่ย !

ต้าร์เมื่อพูดกับน้องรหัสเสร็จก็หันมาส่งยิ้มให้เธอ

"ฟองรอเราเหรอ งั้นขึ้นมาสิ"

คนตัวเล็กได้แต่เม้มปาก กลืนไม่เข้าคายไม่ออก จากที่รอพี่สิงห์ในตอนแรก ตอนนี้เธอคงต้องบอกลาเขาเพราะต้องไปกับเพื่อนสินะ

เพื่อให้ไม่เป็นที่สงสัย... ว่าแล้วก็เหลือบสายตามองคนตัวสูงที่ยังคงทำสีหน้าเรียบนิ่ง เธอเดาอารมณ์ของอีกฝ่ายไม่ได้เลย เขาดูเงียบมากและนิ่งขรึมมากกว่าปกติ

แต่ถึงยังไงวันนี้เธอคงต้องขึ้นรถไปกับเพื่อนก่อน เพื่อให้ทุกคนที่อยู่ตรงนี้ไม่สงสัยใด ๆ

ก่อนจะขึ้นรถเธอหันไปสบตากับพี่สิงห์อีกครั้ง และคราวนี้ร่างสูงกลับขยับปากแบบไม่มีเสียงส่งให้เธอเป็นคำว่า

'เดี๋ยวเจอพี่แน่ !'

Rrrrrrrrrr.

ขึ้นรถได้ไม่ถึง 5 นาทีด้วยซ้ำ เสียงโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น แต่เธอก็เลือกที่จะไม่รับสายเมื่อเห็นชื่อว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา

และจะเป็นใครไม่ได้ที่โทรหาเธอ ! คนตัวเล็กได้แต่เม้มริมฝีปากหลุบตามองหน้าจอที่กะพริบชื่อพี่สิงห์อยู่บนนั้น

เสียงที่ดังบวกกับเธอที่ไม่ยอมรับสายทำให้ต้าร์ถึงกับขมวดคิ้วก่อนจะเอ่ยถามเธอขึ้น

"ใครโทรมาเหรอ"

เธอเบี่ยงหน้าจอโทรศัพท์หลบสายตาเพื่อนก่อนจะหันไปโบกมือให้เพราะไม่อยากให้เพื่อนรู้ว่าใครเป็นคนโทรมา

"อ่า ประกันน่ะ อย่าสนใจเลย"

เธอบอกเขาอย่างปัด ๆ ก่อนจะกดตัดสายพี่สิงห์ทิ้งไป และไม่กี่วินาทีต่อมา เขาก็ทักหาเธอทางเมสเซจเจอร์

ติ๊ง !

คนตัวเล็กก้มลงมองหน้าจอที่ปรากฏข้อความเขาตรงหน้าปัดโทรศัพท์

Shing : 'ใครครับ ?'

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ที่โทรหาเธอเมื่อกี้แค่จะถามแค่นี้เหรอ

FB : 'หมายถึงใครคะ'

เธอตอบกลับเขาไปอย่างกวน ๆ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาคงหมายถึงต้าร์

Shing : 'ไอ้คนที่เรานั่งรถไปด้วยไง'

เขารีบตอบกลับมาอย่างรวดเร็วในเพียงไม่กี่วินาทีด้วยซ้ำ ส่วนเธอก็พิมพ์ตอบกลับเขาไป

FB : 'เพื่อนค่ะ'

เธอมองดูข้อความที่กดส่ง มันก็ปรากฏคำว่าอ่านในเวลาต่อมา

ติ๊ง!

Shing : 'แน่ใจเหรอ ?'

เธอถึงกับเม้มปากกับข้อความที่เขาส่งเข้ามา นี่เขาไม่เชื่อเหรอ หรือถามเธอทำไมเนี่ย !

FB : 'ถามทำไมคะ' เธอรีบตอบกลับเขาไปอย่างโมโหเล็กน้อย ถ้าไม่เชื่อจะถามเธอทำไมเนี่ย และเขาก็ตอบกลับมา

Shing : 'แค่ถามดูเฉย ๆ ครับ'

แค่ถามดูเฉย ๆ งั้นเหรอ ? เหอะ ! ถ้าเขาเป็นแฟนเธอ เธอคิดว่าเขากำลังหึงเธอนะเนี่ย ! แอบชอบเธอหรือเปล่าก็ไม่รู้

ต่อให้เขาจะเพิ่งเคยคุยกันต่อหน้าแบบจริง ๆ จัง ๆ แค่ไม่กี่วัน แต่ตลอดเวลาที่เธออยู่ในมหา’ลัย เธอกับเขาบังเอิญเจอกันบ่อยมาก...

โดยเฉพาะห้องสมุดที่เวลาเธอเข้ามาอ่านหนังสือทุกครั้ง ในเวลาต่อมาเขาก็เดินมานั่งที่โต๊ะตรงกันข้ามกับเธอตลอด

บังเอิญบ่อยไป... เธอไม่กล้าคุยกับเขาในตอนนั้น เพราะเขาดูสุภาพ นิ่งขรึมจนไม่กล้าทักด้วยซ้ำ บางครั้งก็อดหมั่นไส้เขาไม่ได้เหมือนกัน

ส่วนวิชาในคลาสรวมที่นักศึกษาปีไหนก็สามารถลงเรียนได้ เธอเองก็ลงวิชาเดียวกับเขาตลอดแบบบังเอิญขั้นสุด

และไม่รู้ว่าเธอคิดไปเองหรือเปล่า... ว่าเขาชอบแอบมองเธอตลอด เรียกว่าแอบคงไม่ได้ เพราะเขาจงใจให้เธอรู้ต่างหากว่ามองเธออยู่

ซึ่งเธอก็คิดว่ามันบังเอิญอีกครั้ง

เรื่องบังเอิญมีอยู่จริงหรือเปล่า จนกระทั่งเราสองคนได้มาเป็นคู่กรณีที่ต้องมาทำพันธะซาตานจากเขาเนี่ย

ติ๊ง

เสียงข้อความจากเขาดังขึ้นอีกครั้งทำสติที่หลุดลอยของเธอให้กลับมาอีกครั้ง ก่อนจะก้มหน้าอ่านข้อความจากเขา

Shing : 'ห้ามมีแฟนนะครับ'

ข้อความที่เขาส่งมาทำคนตัวเล็กถึงกับหัวใจกระตุก ได้แต่เพ่งมองว่าเขาส่งข้อความมาผิดหรือเปล่า

ทำไมต้องห้ามเธอมีแฟนด้วยล่ะ

FB : 'ทำไม'

Shing : 'พี่ยังไม่อยากเล่นชู้กับแฟนชาวบ้าน อยากเอาเราคนเดียว ไม่แบ่งคนอื่นได้ไหมครับตัวเล็ก'

เรื่องของเราไม่ใช่ ONS หรอกเหรอ ? ก็แค่เอากันแค่ครั้งเดียว จะห้ามเธอไม่ให้มีแฟนทำไมกัน

"...." คนตัวเล็กไม่ได้ตอบกลับเขาไป จนพี่สิงห์ต้องส่งข้อความมาหาเธออีกครั้ง

Shing : 'ให้พี่เอาเราคนเดียวได้ไหม ?'

ไม่ทันที่เธอจะได้ตอบกลับข้อความของเขา ต้าร์ที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับกลับเอ่ยขัดเธอมาเสียก่อน จนทำให้เธอต้องรีบเก็บโทรศัพท์ใส่ลงในกระเป๋า

"ฟอง ให้จอดตรงไหน หน้าตึกหรือจอดข้างใน"

นี่เธอคุยกับพี่สิงห์เพลินจนเพื่อนขับรถมาถึงหน้าคอนโดแล้วเหรอ

"อ่า หน้าตึกก็พอ ขอบใจนะ"

เธอหันไปบอกต้าร์ก่อนจะลงจากรถไป และเมื่อกดเข้าไปในข้อความเขา พี่สิงห์กลับทิ้งข้อความให้เธอเสียอย่างนั้น

'วันนี้พี่มีธุระกับพ่อ เราค่อยเจอกันนะ'