บรั่นดีที่อยู่ตรงหน้า มีค่ากับผมมากกว่าสิ่งใดในตอนนี้ ถึงใครต่อใครจะบอกว่าสุราไม่ใช่สิ่งดี แต่สิ่งนี้ พอออกฤทธิ์ดีๆ มันก็ทำให้ลืมสิ่งที่ไม่อยากจำ ได้ดีเลยทีเดียว..
"มือถือมึงดังจะสิบรอบได้ มึงรับสายหน่อยไหม"
ไอ้ปั๊บหรอกถาม ก่อนที่มันจะเพ่งมองไปยังสมาร์ทโฟน
"ปล่อยไป พอแบตหมด เดี๋ยวมันก็ดับไปเอง"
ผมบอกอย่างไม่ใส่ใจ และใจผมก็คิดแบบนั้นจริงๆ
ตั้งแต่วันที่ผมยอมเดินออกมาจากนุ่น ไม่ใช่ว่าผมไม่คิดถึงเธอ ผมคิดถึง แต่ผมเลือกที่จะไม่ทำร้าย ถ้าผมเลือกที่จะรักษาน้ำใจเธอไว้ต่อไป เรื่องนี้จะไม่มีใครเลยที่จะไม่เจ็บ
'นุ่น' คือผู้หญิงที่ผมอยากได้เป็น 'ภรรยา' แต่ 'มัช' คือ 'ภรรยา' ที่ผมไม่ได้เลือก เมื่อก่อน ผมก็คงจะยืนยัน ว่ายังไงก็จะไล่มัชไป แล้วจากนั้น ก็จะเอานุ่นมาเป็นเมียให้ได้ แต่ตอนนี้ความรู้สึกผมเปลี่ยนไป ผมทำลายชีวิตผู้หญิงคนหนึ่งไปแล้ว เธอเป็นของผมไปแล้ว และที่สำคัญ เธอคือแม่ของลูกผมไปแล้ว เพร
