ส่วนภูผาที่นั่งอยู่ตรงกลางจึงรีบหยิบขวดรินเพิ่มให้เธออีก พร้อมกับหันไปเติมให้สาวิตรีด้วย
จากนั้น เขาก็นั่งดื่มต่อไปแบบเงียบ ๆ รอดูท่าทีของแม่ลูกพูดคุยกัน
“ก็เงินที่แกจะใช้เรียนน่ะ มันเงินของฉันนะ แบบนี้เรียกว่าไม่สนใจเหรอยะ”
“อ้อค่ะ! แก้วลืมไป”
“อือ...แต่ฉันว่า แกน่าจะไปต่อเมืองนอกดีกว่านะ จะเป็นอังกฤษ อเมริกา หรือว่าที่ไหนดีหละ?”
“เอ่อ...ไปไกลขนาดนั้น จะดีเหรอครับพี่สา?
น้องแก้วยังเด็กอยู่เลย”
“ดีสิจ๊ะภู เฮี้ยว ๆ อย่างยัยแก้วน่ะ เอาตัวรอดสบาย ๆ จริงมั้ยยัยแก้ว?”
“แต่ก็น่าสนนะคะ เรียนเมืองนอกโก้จะตาย แถมแม่...ก็จะได้อยู่กับพี่ภู แบบสบายใจด้วย...
ใช่มั้ยคะ?”
แก้วใสตอบแม่ อย่างรู้ทัน ทำเอาสาวิตรีถึงกับสะอึก
“ไม่ต้องพูดมากน่ะ! งั้นแกก็เลือกเอาแล้วกัน ว่าจะไปที่ไหน เดี๋ยวฉันจัดการให้”
“งั้นผมว่า...พี่สาต้องไปเยี่ยมน้องแก้วบ่อย ๆ นะครับ ถ้าน้องแก้วต้องไปจริง ๆ บ้านคงจะเหงาแย่”
ภูผา
