ตอนที่ 23
หลังจากพักทานอาหารกันเสร็จ กัปตันหนุ่มก็เดินนำกลุ่มสาว ๆ ผ่านชั้นน้ำตกเล็ก ๆ ออกไป สายน้ำบริเวณนี้ไม่แรงเท่าน้ำที่ไหลลงมาจากน้ำตกใหญ่ แต่ก็ยังต้องใช้ความระมัดระวังอย่างมากเช่นกัน
“เดินระวังกันหน่อยนะครับ มันอาจจะลื่นได้ หินทุกก้อนมีตะไคร่จับหนามาก” ร่างสูงจับมือบางเอาไว้มั่นและค่อยๆ พาหล่อนเดินไปพร้อมกัน เมื่อไปถึงเขาก็รออยู่อีกฟากหนึ่ง ก่อนจะช่วยประคองให้สาว ๆ คนที่เหลือเดินผ่านไปทีละก้าวช้าๆ จนในที่สุดทุกคนก็ผ่านไปได้อย่างปลอดภัย
เดินมาได้ไกลพอสมควร เทวินก็ตัดสินใจให้ทุกคนพักตรงนี้ มันเป็นการพักแรมที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้น เพราะไม่รู้ว่าสำหรับคืนนี้จะเกิดอะไรขึ้นบ้าง เทวินเตรียมสุมไฟ ในขณะที่ทุกคนภาวนาให้คืนนี้มันผ่านพ้นไปอย่างรวดเร็ว กลางดึกคืนนั้นทุกคนเริ่มลงนอนกันเทวินที่เฝ้ายามก็ได้ยินเสียงปลาผุดขึ้นฮุบเหยื่อ เสียงดังโผงผางข้างขอบบึงทำให้กัปตันหนุ่มนึกถึงอาหารสำหรับวันพร
