ตอนที่ 25
เทวินและณัชชา ช่วยกันเอาปลาที่จับได้ ร้อยเอาไว้กับเถาวัลย์ ก่อนจะเอากลับไปยังที่พักเพื่อเป็นอาหารมื้อแรกของเช้าวันพรุ่งนี้ พอรุ่งเช้าทุกคนทานมื้อเช้ากันเรียบร้อย กัปตันเทวินก็พาทุกคนออกเดินทางไปหาแวนแฮมป์ทันที เขายังคงรออยู่ที่นั่น แต่เหมือนว่าเขาจะหมดสติไป ในขณะที่กำลังนั่งเฝ้าศพของหัวหน้าเผ่าอยู่ เพราะตัวเขาเองก็โดนลูกดอกอาบยาพิษเช่นกัน
“มิสเตอร์แวนแฮมป์ คุณ!!...คุณพื้นแล้ว” ทุกคนอยู่กันครบ และพลางเรียกชื่อเขา มือเล็ก ๆ กดบีบตามขมับและไหล่คือมือของแพทย์สาวชาวแคนนาดา
“ขอบคุณหมอ ผมเป็นอะไรไปครับ” แวนแฮมป์ฟื้นมาได้ก็เอ่ยถาม
“คุณน่าจะเผลอหลับไป”
“แล้วกัปตันละครับ”
“ผมอยู่นี่ พวกมันได้กลับมาช่วยหัวหน้ามันมั้ย..มิสเตอร์แวนแฮมป์” เทวินที่นั่งพักพอเห็นแวนแฮมป์ฟื้นก็รีบมาดู
“ผมเฝ้าที่นี่ทั้งคืน พวกมันไม่เห็นจะมาเลยครับ”
“งั้นก็ทิ้งหัวหน้ามันไว้ที่นี่แหละ ผมไม่อยากให้ใครเสี่ยง
