ระหว่างทางกลับคอนโด บรรยากาศภายในรถค่อนข้างอึดอัดเพราะทั้งฉันและฉลามไม่ได้พูดอะไรกันเลย
กริ๊ง~ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมาทำลายความเงียบ ฉันก็เลยรีบรับสาย
“ฮัลโหลเซน” เพียงแค่เอ่ยชื่อเจ้าของเบอร์ที่โทรมาฉลามก็หันควับมามองทันที
( จะโทรมาเตือนว่าพรุ่งนี้มีถ่ายแบบนะ ให้ไปรับไหม ต้องนอนที่นู้นสองวันนะ จองโรงแรมให้แล้ว )
“อือเซนมารับก็ได้ไม่มีรถไป ไม่รบกวนใช่ไหม” ไม่ได้ต้องการประชดฉลามแต่อย่างใด ที่ให้เซนมารับเพราะไม่มีรถไปจริงๆ เพราะครั้งนี้ต้องไปถ่ายนอกสตูด้วย ส่วนสถานที่เขาบอกแล้วว่าคงไปถ่ายที่ทะเล
( รบกวนอะไร เต็มใจไปรับมากๆ วันนี้ว่าจะเข้าไปคุยรายละเอียดแต่เห็นไอ้ฉลามอยู่ด้วยก็เลยไม่เข้าไป มันไปส่งหรอ )
“อื้อ”
( ใจอ่อนให้มันแล้วใช่ไหม )
“เปล่าสักหน่อย”
( ถ้าไม่แล้วขึ้นรถไปกับมันทำไม )
“คุยอะไรนานขนาดนั้น วางสายได้แล้วมั้ง” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างไม่พอใจ ฉันจึงหันมองคนท
