Chapter 8
“อืม...ณิชาเป็นเพื่อนสนิทของฉันเอง”
เมื่อได้ยินประโยคตอบรับของไรเฟิลเอ่ยบอกสาวสวยชาวญี่ปุ่น ณิชารีบคลายแขนผละออกจากเอวสอบ แล้วขยับตัวถอยห่างจากเขา
ไรเฟิลมองณิชาที่มีสีหน้าดูเจื่อนลงด้วยแววตาเรียบนิ่งครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็หันไปแนะนำหญิงสาวที่ยืนอยู่ข้างเขาให้ทุกคนได้รู้จัก
“ทุกคน สาวสวยคนนี้ชื่อนามิ เธอเป็นเพื่อนของฉันเอง”
“เป็นแค่เพื่อนเองเหรอ?” นามิเอาไหล่ชนแขนแกร่งเหมือนหยอกล้อ แล้วช้อนตามองไรเฟิลอย่างมีเลศนัย
ณิชาเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยความรู้สึกใจสั่นหวิว เมื่อเห็นไรเฟิลก้มมองนามิที่มีความสูงแค่ไหล่ของเขา อีกทั้งปากหยักยังกดยิ้มมุมปาก แล้วยกมือสากขยี้ผมสลวยของเพื่อนสาวคนใหม่ราวกับคนรัก
“ยินดีที่ได้รู้จักค่ะทุกคน นามิขอร่วมทริปด้วยคนนะคะ” นามิค้อมหัวให้ทุกคนเล็กน้อย ก่อนจะหันไปมองณิชา แล้วระบายยิ้มหวานให้ณิชาอย่างเป็นมิตร
“ตามสบายเลยนามิ เที่ยวหลายคนก็สนุกดี
