Chapter 13
“ณิ...” ไรเฟิลเอ่ยเรียกณิชาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า มือสากกำพวงมาลัยไว้แน่น ขาแกร่งเหยียบคันเร่งแทบไม่ไหว เมื่อกล่องดวงใจลุกโชนแข็งขึงขึ้นจนปวดหนึบไปทั้งลำ
“ร้อนเหรอ? ไหวไหม” ณิชาเอนตัวไปหาแฟนหนุ่ม แล้วยกมือเช็ดเหงื่อบนใบหน้าหล่อเหลา อีกทั้งยังเปิดเร่งแอร์เพื่อให้เขาคลายร้อน เพราะตอนนี้ดูเหมือนว่าเขาเริ่มจะไม่ไหว
“จับมันหน่อย” ไรเฟิลจับมือบางมาลูบคลำที่เป้ากางเกงของเขา ซึ่งภายใต้เนื้อผ้ามีความใหญ่โตแข็งขึงพร้อมจ้วงแทงทำรักกับเธอเสียตอนนี้
ณิชาปลดกระดุมกางเกงออกและรูดซิปลง เธอควักท่อนเอ็นออกมาจากบ็อกเซอร์ และเพียงแค่ชักรูดเบาๆ คนตัวสูงก็เปล่งเสียงครางระงมด้วยความเสียวซ่านอย่างที่สุด
“อ๊าา”
“ดีขึ้นไหมบี๋” ใบหน้าสะสวยแหงนหน้ามองแฟนหนุ่ม โดยที่มือบางชักรูดแก่นกายที่มีเส้นเลือดปูดโปนขึ้นลงอย่างรัวเร็ว
“ฉะ...ฉันไม่ไหวแล้วที่รัก ขอเอาเถอะนะ” ว่าจบ เขาก็เปิดสัญญาณไฟเลี้ยวจอดรถข้างท
