Chapter 39
รุ่งเช้า...
กริ่งงงง...
ร่างบางดิ้นเบาๆ อย่างหงุดหงิด เมื่อมีเสียงมือถือดังรบกวนในยามเช้า แรงดิ้นของแฟนสาวทำให้คนตัวสูงปรือตาตื่น เขาตบบั้นท้ายกลมกลึงเบาๆ เพื่อกล่อมให้เธอนอนต่อ จากนั้นเขาก็ยื่นมือไปหยิบมือถือที่วางไว้บนหัวเตียง พอเห็นรายชื่อของคนที่โทรมา ไรเฟิลก็กรอกเสียงทักทายปลายสายด้วยน้ำเสียงห้วน
“ฮัลโหล...”
(จะกลับมาฉลองวันไหนวะ คืนดีกับเมียแล้ว)
“มึงรู้ได้ยังไงว่ากูคืนดีกับณิชาแล้ว...” ไรเฟิลเอ่ยถามปลายสาย เพราะเขายังไม่ได้ส่งข่าวดีไปอวดพวกมันเลยว่า ณิชายอมคืนดีกับเขาแล้ว เมื่อวานก็มัวแต่ยุ่งกับลูกๆ จนไม่มีเวลาหยิบมือถือ
(กูเห็นณิชาอัปไอจีลงรูปมึงกับลูกชายของมึงนอนกอดกันบนเตียง เมื่อวานโดนลูกขัดจังหวะเหรอวะ ถึงได้นอนคXXตุงแบบนั้น ฮ่าๆ)
“เอาเมียยังไม่ทันจะเสร็จ ลูกชายของกูก็มาขัดจังหวะซะก่อน”
(แผ่นดินหน้าตาเหมือนกูเลยว่ะ)
“กล้าพูดนะมึง ลูกกูก็ต้องหน้าเหมือนกูสิวะ
