ต้องการช่วยเหลือวิญญาณสองดวงที่ต้องพลัดพรากจากกันไปคนละทิศคนละทาง
กระทั่งมารู้สึกว่าคราวนี้ ถ้อยคำอธิษฐานเริ่มเป็นผล ก็ตอนที่รับรู้ได้ถึงสัญญาณความเปลี่ยนแปลงบางอย่างว่าตนได้ก้าวล่วงเข้ามาใกล้สถานที่ซึ่งกำลังค้นหา เมื่อมีสายหมอกรางๆลอยสวนมาจากทิศทางเบื้องหน้าเป็นระยะๆ
“แปลกจัง…สายจนป่านนี้ ทำไมยังมีหมอก” หญิงสาวที่นั่งซ้อนท้ายตั้งข้อสงสัย
รอนนี่ไม่ได้ตอบอะไร รู้แต่ว่าเป็นสัญญาณดี เพราะเมื่อคราวที่แล้ว สายหมอกในลักษณะเดียวกันนี้ ที่ทำให้เขาหลุดเข้าไปอีกสถานที่ อีกช่วงเวลา จะเรียกว่าทะลุมิติเข้าไปก็ว่าได้
ชัดแล้วว่าใช่…!!!
เมื่อกลุ่มหมอกเริ่มหนาตา ในที่สุดก็มากมายจนมองไม่เห็นเส้นทางข้างหน้า ทำให้รอนนี่ต้องหยุดรถ แล้วใสจักรยานเดินฝ่ามวลหมอกหนาที่ปรากฏขึ้นอย่างไม่มีที่มาที่ไป
“รอน…”
น้ำค้างรู้สึกกลัว ร
