เขาอยากจะเฆี่ยนตีบุตรสาวให้สาสมกับความโกรธนัก หากไม่คิดถึงคำสั่งเสียของภรรยาที่ให้ไว้ก่อนตาย ป่านนี้นางหลังลายไปแล้ว เขามันไร้วาสนาไม่มีบุตรชายสืบทอดตระกูล มีลูกสาวก็ยังทำเรื่องงามหน้า จากนี้เห็นทีว่าเขาต้องรับอนุเพื่อท้องบุตรชายเสียแล้ว
“ส่งคนไปแจ้ง ลูกสาวตระกูลใดอยากแต่งเป็นอนุข้าจงรีบส่งมา...หากผู้ใดมีบุตรชายสืบสกุล ตระกูลนั้นไม่ขัดสนเงินทองแน่นอน”
เสียงบิดาที่สั่งอยู่ไม่ไกลจากห้องนางทำให้รู้สึกเจ็บปวดนัก บิดาไล่ไปแต่งงานเท่ากับไล่ออกจากตระกูลตัดขาดจนสิ้น เช่นนี้นางจะมีที่ใดพึ่งพิงได้อีกหรือ
ขบวนรถม้าของตระกูลซูออกเดินทางยามวิกาล เนื่องจากไม่อาจจะเดินทางยามสว่างได้เพราะความอับอาย เรื่องที่บุตรสาวของตนทำเอาไว้ ร่างที่เดินออกจากตระกูลราวกับไร้วิญญาณพร้อมสินเดิมของมารดาออกจากเขื่อชินด้วยความโศกเศร้า นางไม่คิดว่าแค่ต้องการจัดการสตรีร้ายกาจผู้นั้นถึงขั้นต้องมีชะตาเช่นนี้ ฉงหยวนเป็นเช่
