เผิงเสี่ยวหร่านเห็นทั้งบุตรชายคนโตและลูกสะใภ้ดาหน้าออกมาจากบ้านที่หลังขนาดไม่เล็กและไม่ใหญ่นัก นับว่านังลูกสะใภ้ยักยอกเงินไปเยอะเลยสินะถึงได้มีเงินซื้อบ้านได้ขนาดนี้
คิดแล้วเจ็บใจนัก!
“นั่น...พวกท่านดูลูกสะใภ้ใจมารกับลูกชายอกตัญญู พ่อแม่ลำบากแต่ตัวเองมาอยู่กับภรรยาและก็ลูกชู้ ดูสิพวกท่าน ไห่มี่เฟิ่งหอบลูกเข้าหอ บ้านข้าก็โดนประณามมากพอแล้ว ครั้นลูกชายข้าได้เป็นแม่ทัพใส่ร้ายบ้านข้ารังแกนาง...ฮือ...อื้อ...”
ท่าทางบีบน้ำตาของนังเผิงเสี่ยวหร่านนี้ ข้าอยากให้ออสก้าสตรอว์เบอร์หนึ่งจริง ๆ ให้ตายเหอะ นึกว่าจะมีคนตอแหลแต่ยุคปัจจุบัน อดีตก็ไม่น้อยหน้าเลยทีเดียว
“ข้าใส่ร้ายเหรอ...ข้าใส่ร้ายพวกเจ้ายังไง” ไห่มี่เฟิ่งทำตัวเรียบร้อยมาหลายวัน วันนี้ขอจัดเต็มในฉบับนางร้ายในนิยายที่ฟาดกับแม่ผัวจัดหนักด้วยเถอะ หมั่นไส้นัก
“เจ้า...ก็...ก็เจ้าหลอกล่อให้ลูกชายเข้าใจข้าผิด” เผิงเสี่ยวหร่านยังไม่เลิกบีบน้ำ
