“เจ้าคุกเข่าสำนึกผิดในศาลบรรพชน ห้ามออกไปไหน ข้าจะให้คนทาบทามเรื่องแต่งงานของเจ้าออกไปเสีย จะได้เลิกฟุ้งซ่านอยากได้สามีผู้อื่นเสียที”
สิ้นคำกล่าวคหบดีซูก็ออกจากศาลบรรพชนไป แล้วสั่งให้คนปิดตายห้องนี้ห้ามผู้ใดเข้า จนกว่านางจะสำนึก
เขาต้องจัดการหาบุตรขุนนางที่เมืองหลวงแต่งนางออกไปเสียที ปล่อยไว้เช่นนี้ไม่เป็นผลดีแน่
ไห่มี่เฟิ่งขึ้นรถม้าแล้วก็นั่งหลับหลบสายตาสามีทันที เขาต้องถามนางแน่นอนว่าเกิดอะไรขึ้น แต่นางยังไม่พร้อมที่จะตอบคำถามของเขาในตอนนี้ เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันน่าจะดี วันนี้นางเหน็ดเหนื่อยนัก
ใช้เวลาไม่นานรถม้าก็มาถึงโรงเตี้ยมที่เช่าไว้หนึ่งคืน จากตอนแรกที่จะเพียงพักสายตา นางกลับหลับไปจริง ๆ จนเมื่อเหม่ยเหรินจะมาเรียกเขาก็ห้ามไว้
ชู่ว์!!!
เขาเอานิ้วป้องปากแล้วพยักหน้าห้ามไม่ต้องเรียก แล้วสาวใช้มองไปยังลูกสาว ส่งสัญญาณให้เหม่ยเหรินอุ้ม
ยู่ถิงน้อยตามเขาขึ้นไปบนห้องพัก ส่วน
