หลังจากเหน็ดเหนื่อยมาค่อนคืน ร่างบางที่นั่งเคียงข้างคนตัวโตขณะที่เขากำลังนั่งสั่งงานกับธนานพที่ล็อบบี้ของโรงแรม ก็เริ่มโอนไปเอนมาอย่างคนกึ่งหลับกึ่งตื่น ร่างบางขยับตัวหาคนข้างกายแล้วซุกใบหน้ากับอกอุ่นของเขาตอนที่ยังพอมีสติ เขาขยับตัวเล็กน้อยเพื่ออำนวยความสะดวกและตอบรับเธอมาไว้ในอ้อมกอดอุ่น ครั้นพอเธอได้ความสบายเหมาะเจาะก็วางสติและก้าวเข้าสู่ห้วงนิทราในทันทีทันใด เดลระบายยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี
"คงจะเหนื่อยมาก ให้ผมเปิดห้องที่โรงแรมไหมครับ นี่ก็ดึกมากแล้วด้วยจะได้ไม่ต้องขับรถ"
"พากลับบ้านดีกว่าพรุ่งนี้เอวามีเรียน นายก็กลับไปพักผ่อนเถอะเหนื่อยมาตั้งแต่เช้า"
"ครับ คุณเดลจะกลับเลยไหมครับจะได้ออกไปพร้อมกัน"
"อืม"
"งื้ออออ" คนขี้เซาส่งเสียงอู้อี้อย่างรำคาญเมื่อเขาขยับตัวแล้วก็นิ่งเงียบไปเมื่อเขาอุ้มเธอแนบอกอุ่น
"ไม่ปลุกเหรอครับ"
"ปลุกให้ตายก็ไม่ตื่น" เดลว่าอย่างรู้นิสัยคนขี้เซา ธนานพยิ้มขำ
