ฝ่ามือหนาสองข้างยกขึ้นกุมขมับเมื่อรู้สึกตัวตื่นขึ้นมา เปลือกตาหนาเปิดขึ้นช้าๆ แล้วกระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับรับการรับแสง สิ่งแรกที่เห็นคือเพดานห้องสีขาวที่คุ้นเคย
"กูกลับมาได้ไงวะ" เดลค่อยๆลุกขึ้นนั่งพยายามไล่เรียงลำดับเหตุการณ์
"เชี่ย! กี่โมงแล้ววะ" เดลรีบควานหาสมาร์ทโฟน เมื่อเห็นแสงแดดอ่อนๆส่องกระทบผ้าม่านสีเทาที่รอดเข้ามากระทบที่กายแกร่ง
"เจ็ดโมงกว่าแล้วเหรอวะ เอวามีเรียนตอนแปดโมงด้วย" เดลลุกจากเตียงนุ่มๆ และรีบวิ่งเข้าห้องน้ำอย่างตารีตาเหลือก
"ตื่นแล้วเหรอเดล มากินข้าวต้มก่อนลูกกำลังร้อนๆ เลย" จัน จันทภาแม่ของเดลเอ่ยทักลูกชายเพียงคนเดียวที่ก้าวเดินลงบันไดมาจากชั้นสองของบ้านด้วยท่าทีรีบร้อน
"เดี๋ยวเดลกลับมากินนะม๊า"
"จะรีบไปไหนตาเดล เมื่อคืนก็เมาไม่มีสติจนอาชิกับสายฟ้าต้องช่วยกันแบกกลับมา" ดล ธนรัชพ่อของเดลเงยหน้าจากหน้าจอ IPAD เอ่ยถามเสียงดังเพราะกลัวว่าลูกชายจะไม่ได้ยิน จนเดลต้องหยุ
