ใบหน้าหล่อเหลาแนบกับฝ่ามือเล็กที่มือหนากุมไว้อยู่ตลอดเวลา ดวงตาคมปิดสนิทไม่รู้ว่าเผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ทั้งจากความเหนื่อยล้ากายใจ ทำให้เขาหลับสนิทจนไม่รู้สึกถึงการเคลื่อนไหวบางอย่าง
ดวงตาคู่สวยขยับเปลือกตาเล็กน้อย ก่อนจะค่อยๆ ลืมขึ้นมาปรับแสงสว่างจ้าจากหลอดไฟบนเพดานครู่หนึ่ง เมื่อลืมตาขึ้นได้อย่างเต็มตา ก็รับรู้ได้ถึงความปวดแปลบที่ช่องท้องขึ้นมาจนต้องเบ้หน้า ตามด้วยอาการชาที่มือข้างหนึ่งเหมือนโดนอะไรทับไว้ จนเมื่อหันไปมองถึงได้เห็นร่างแกร่งของใครบางคนฟุบหลับอยู่ข้างเตียง โดยที่สองมือกุมมือเล็กของเธอไว้แน่น พลันสมองก็ค่อยๆ ปะติดปะต่อเรื่องราวที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้ ความรู้สึกผิดแล่นเข้าหาใจดวงน้อย ถ้าเธอไม่ประชดประชันเขาออกมาข้างนอก ก็คงไม่เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น เสียงเรียกของเขา เสียงของความร้อนรนเป็นห่วง เสียงสุดท้ายที่เธอได้ยิน ก่อนสติของเธอจะดับวูบ อาการเจ็บปวดช่องท้องทำให้เธอคิดไปเอง
