"หายไปไหนนะ" ร่างบางบ่นพึมพำเดินหาคนตัวโตไปทั่วทั้งบ้านแต่ก็พบเพียงความเงียบและความว่างเปล่า
สองเท้าเปล่าเดินเหยียบย้ำไปบนเม็ดทรายสีขาวละเอียดตรงไปยังชายหาดหน้าบ้านพัก พร้อมสอดส่ายสายตามองหาเจ้าของร่างสูง ริมฝีปากเล็กบ่นอุบคาดโทษเขาไปตลอดทาง จนกระทั้งได้พบกับคนที่เธอเดินตามหานั่งหลังพิงต้นไม้อยู่ริมชายหาดด้วยใบหน้าเคร่งขรึมเหมือนครุ่นคิดอะไรในใจ ทำให้คนที่ตั้งใจจะต่อว่าเขาในตอนแรกเปลี่ยนความคิดไปในทันที
ดวงตาคู่คมละจากท้องทะเลกว้างเบื้องหน้าหันมามองคนตัวเล็กที่เดินเข้ามาด้วยสีหน้าเรียบนิ่งยากที่จะคาดเดาว่าเขากำลังคิดอะไรในใจ ส่วนคนที่ถูกมองถึงกับทำตัวไม่ถูกชะงักฝีเท้าไว้อย่างลังเลว่าจะถอยกลับหรือเดินเข้าไปหาดี
"มานั่งนี่สิ" น้ำเสียงเรียบนิ่งเอ่ยเรียกคนที่พึ่งเดินเข้ามาแล้วทำท่าจะเดินหนีไปให้มานั่งด้วยกับเขา
เอวาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะค่อยๆเดินมานั่งลงข้างๆเขาเงียบๆ แต่แล้วก็ถูกวงแข
