“ยิ้มไม่หุบเลยนะคะคุณท่าน” ป้าแย้มเดินเข้ามาหาคนที่ยังยืนมองท้ายรถลูกชายจนลับสายตา
“ก็คนมีความสุขนี่แย้ม เมื่อก่อนฉันหวังจะมีลูกคนที่สองมาตลอดแต่ก็ไม่เคยสำเร็จ ตอนนี้ได้โอกาสมีลูกอีกคน แย้มจะไม่ให้ฉันดีใจได้ยังไงล่ะ แถมลูกคนนี้ยังน่ารักน่าเอ็นดู พ่วงมากับลูกสะใภ้ที่แสนดีของฉันอีก ชีวิตนี้ฉันคงนอนตายตาหลับได้แล้วล่ะ”
“แน่ะ คุณดรีมบอกว่าห้ามคุณท่านพูดแบบนี้ไงคะ เดี๋ยวแย้มจะไปฟ้องคุณดรีมว่าคุณท่านพูดเรื่องตายอีก”
“ไม่ต้องเลย เดี๋ยวฉันก็โดนหนูดรีมเค้าดุเอาหรอก เธอนี่ตกลงเป็นคนของใครกันแน่นะ”
“ก็คนของคุณท่านค่ะ แต่ดิฉันรับคำสั่งของคุณดรีมให้คอยดูแลคุณท่านกับคุณโดมให้ดี”
“จ้า เอาที่แย้มสบายใจเถอะ แล้วเช้านี้มีอะไรกินบ้างล่ะ”
“ข้าวต้มปลาค่ะ คุณโดมเค้าตื่นมาทำไว้ให้คุณท่านแต่เช้าแล้ว เดี๋ยวแย้มไปตั้งโต๊ะให้นะคะ”
“ตาโดมทำอาหารเป็นด้วยเหรอ”
“เป็นสิคะ แถมยังเก่งด้วยค่ะ ดูท่าพี่สาวเค้าคงสอนกัน
