นอกจากเขาจะปฏิเสธอีกฝ่ายอย่างไร้เยื่อใยแล้ว เขายังคว้ามือของคณานางค์แล้วพาเธอเดินออกมาโดยมีสายตาริษยาของพิมพ์ดาวที่มองอยู่ตลอด
“พี่โดมเป็นอะไรคะ ทะเลาะกับพี่พิมพ์มาเหรอ”
คณานางค์พยายามแกะมือตนออกมาจากมือใหญ่ แต่เขาก็จับแน่นไม่ยอมปล่อยเสียที
“เปล่านี่ครับ คะน้าก็เห็นว่าพี่ไม่ได้ทะเลาะอะไรกับพิมพ์เค้า ทำไมถามแบบนั้นล่ะ”
“ก็แล้วทำไมพี่ถึงไม่ไปส่งเค้าล่ะคะ หนูบอกแล้วว่าไม่ต้องมาส่งหนู หนูยังไม่กลับบ้าน”
“แล้วทำไมพี่จะต้องไปส่งเค้า เราไม่ได้เป็นอะไรกันซะหน่อยนี่”
“เอ๊ะ...ไม่ใช่ว่าพวกพี่เป็นแฟนกันเหรอคะ”
“พี่กับพิมพ์ไม่ใช่แฟนกันครับ ตอนนี้ไม่เป็น จะก่อนหน้านี้หรือหลังจากนี้ก็ไม่เป็น นี่อย่าบอกว่า...คะน้าก็เข้าใจผิดไปอีกคนน่ะ”
“หนูไม่ได้เข้าใจผิดนะคะ แต่พี่พิมพ์เคยบอกหนูเองว่าพวกพี่คบกัน” ได้ยินอย่างนั้นเมธาวินก็ถึงกับหยุดเดินแล้วหันมามองเธออย่างจริงจัง
“เค้าบอกคะน้าเมื่อไหร่”
“ตั้งแต
