คณานางค์กดออดที่หน้าห้องของคอนโดหรูแห่งหนึ่งหลังจากเธอแจ้งเจ้าหน้าที่ด้านล่างแล้วว่าเธอจะมารับเอกสารของคนที่อยู่ในห้องนี้ ซึ่งเมื่อพวกเขาโทรขึ้นมาหาเจ้าของห้องก็ได้รับการอนุญาตให้เธอขึ้นมาได้
รออยู่ไม่ถึงสองนาทีประตูห้องก็เปิดออก แต่ยังไม่ทันที่เธอจะได้แนะนำตัวออกไป เธอก็ได้เจอกับเมธาวินที่ยืนอยู่หลังประตูนั้น
“เอ่อ...สงสัย...หนูมาผิดห้อง ขอโทษค่ะ” คณานางค์หันหลังกลับเตรียมจะก้าวออกไป แต่ร่างเล็กก็ถูกเขารวบเข้าไปในอ้อมแขนก่อนจะดึงเธอเข้าไปในห้องแล้วปิดประตูเรียบร้อย
“พี่โดมจะทำอะไรคะ ปล่อยหนูนะ”
“ไม่ปล่อย พี่จะไม่มีวันปล่อยให้คะน้าหลุดมือไปอีกแล้ว”
คำพูดนั้นทำให้ร่างบางหยุดดิ้นรนในทันทีก่อนที่เธอจะหันกลับมามองสบตาเขา
“พี่พูดอะไรคะ”
“เราสองคนหลงอยู่ในความเข้าใจผิดกันมานานมากพอแล้วนะคะน้า พี่ว่ามันถึงเวลาที่เราควรจะพูดทุกอย่างออกมาตรงๆ กันซะที หรือว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาคะน้าไม่คิดถึงพี่
