“คุณแม่จะไปไหนคะ” เสียงหวานของยี่หวาเอ่ยถามคุณหญิงเจิมจันที่กำลังถือปิ่นโตกำลังจะเดินออกจากบ้าน
“แม่จะไปเยี่ยมหมอคามิน หวาจะไปด้วยกันไหม” คิ้วเรียวสวยขมวดกันเป็นปม ได้แต่คิดในใจว่าผู้ชายคนนั้นนะเหรอ? ที่ป่วย!!
“ไม่ค่ะและหวาก็คิดว่าคุณแม่ไม่ควรไปด้วย”
“เอาหน่า อย่างน้อยท่านชานนท์ก็เป็นเพื่อนสนิทพ่อของเรา” เสียงหวานเอ่ยบอกลูกสาวของตัวเอง ก่อนจะก้าวขาเดินออกไปขึ้นรถไปโรงพยาบาล
“สวัสดีค่ะ คุณหญิงเจิมจัน” คุณหญิงวิชุดาเอ่ยทักทายคุณหญิงเจิมจันที่เดินเข้าไปห้องพักผู้ป่วย
“สวัสดีครับคุณแม่” เสียงทุ้มยกมือไหว้แม่ของยี่หวา ตาเรียวคมกวาดตามองไปรอบ ๆ ห้องของเหมือนกำลังหาอะไรบางอย่าง
“ยี่หวาอยู่บ้านจ๊ะ” คุณหญิงเจิมจันพอจะเดาออกว่าหมอคามินกำลังมองหาอะไร เธอจึงชิงบอกเอาไว้ก่อนและเดินไปวางปิ่นโตบนโต๊ะและเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ คุณหญิงวิชุดา
“หนูยี่หวาเป็นยังไงบ้างคะ คามินแพ้ท้องแทนหนักมาก”
“รายนั้น
