“คุณออกไปสิ ฉันจะให้นมลูก” สายของวันพยาบาลได้นำลูกน้อยมาเข้าเต้าของคุณแม่โดยมีหมอหนุ่มที่นั่งอยู่ข้าง ๆ ไม่ยอมขยับไปไหนถึงกับถูกร่างบางไล่ให้ออกไป
“ผมอยากเห็นลูกดูดนมครั้งแรก ขออยู่ด้วยได้ไหม” เสียงทุ้มเอ่ยปากของหญิงสาว เพราะเขาอยากเห็นลูกสาวของตัวเองดูดนมจากเต้าเป็นครั้งแรก หรืออะไรที่เป็นครั้งแรกของลูกสาวเขาก็อยากอยู่ในทุกช่วงเวลานั้น
“นี่คุณ!!”
“ขอโทษครับ จะออกไปเดี๋ยวนี้” ใบหน้าเศร้าหมองเอ่ยบอกหญิงสาวเสียงเบาหวิว ก่อนที่ชายหนุ่มจะยันตัวลุกจากเก้าอี้กำลังจะเดินออกจากห้อง
“จะอยู่ก็อย่าทำรุ่มร่ามก็พอ”
“จริงเหรอหวา ผมอยู่ได้ใช่ไหม” รอยยิ้มและน้ำเสียงบวกกับท่าทางดีอกอีใจของชายหนุ่มเหมือนเด็กชายคนหนึ่งกำลังได้ดั่งใจนึก อย่างน้อยยี่หวาก็ยังเห็นใจเขาบ้าง
“จะเสียงดังทำไม เดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก”
“ผมลืมตัว โอ๋ ๆ เบบี๋ของพ่ออย่าพึ่งร้องนะลูก” เหมือนลูกน้อยจะรับรู้ได้ถึงความขัดแย่งระหว่างผู้เ
