ภายในร้านกาแฟมีหญิงสาวคนหนึ่งนั่งอยู่ในมุมอับของร้าน ดวงตากลมโตปรายตาออกไปมองหน้าร้านตลอดจนร่างสูงของหมอคามินเดินเข้ามาด้วยความเร่งรีบ ชายหนุ่มเพียงแค่จะมาคุยกับมีนาไม่นานนักและจะรีบขับรถไปรับยี่หวาต่อ
“พี่คามิน ทางนี้ค่ะ” เพียงแค่เห็นชายหนุ่มร่างบางเริ่มบีบน้ำตาให้ไหลออกมา จนแก้มเนียนแปดเปื้อนไปด้วยน้ำตา
“มีอะไรรึเปล่า”
“มีนาเสียใจค่ะ” มือบางยกขึ้นมาปิดหน้าของตัวเอง ร้องไห้สะอึกสะอื้นปานคนจะขาดใจตายตรงหน้า ทำให้คามินต้องยื่นมือไปจับหัวไหล่หญิงสาวด้วยความสงสาร
“พูดมาเถอะ เรื่องไหนที่พี่ช่วยได้พี่จะช่วย”
“ครอบครัวนั้นไล่เราอย่างหมูอย่างหมา เพียงแค่เราเข้าไปเจรจาเงินส่วนที่เหลือค่ะ” ใบหน้าเศร้าสลดดูหน้าสงสาร ดวงตายังเต็มไปด้วยน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตา
“แจ้งความสิ”
“ครอบครัวของหนูจะเอาอะไรไปสู้เขาคะ เราครอบครัวเล็ก ๆ ถ้าเทียบกับอีกฝั่ง”
“อีกอย่างพี่หนูก็กลัวผู้หญิงที่ชื่อยี่หวาด้วย เธอขู่ฆ
