“ หนูแน่ใจแล้วใช่มั้ย “
เคเบิลที่ถามหญิงสาวออกไป อีกครั้งเพราะอยากให้เธอแน่ใจกับคำพูดของตัวเอง
“ ค่ะ หนูแน่ใจ “
เมอร์ลินยืนยันคำตอบให้กับชายหนุ่ม เธอจะไม่แน่ใจได้ยังไง เพราะตลอดเวลาที่เธออยู่กับเขาเธอมีความสุขมากๆ
“ ครับ ถ้าหนูแน่ใจ เฮียก็ไม่ติด “
เคเบิลลองทำตามใจตัวเองสักครั้ง ถึงแม้ว่า เขาจะเคยเจ็บปวดกับความรักมาก็เถอะ แต่ในใจลึกๆเขาก็คิดว่า เมอร์ลินจะไม่เหมือนคนที่ผ่านมาของเขา
“ จริงนะคะ เฮียพูดจริงๆนะคะ “
เมอร์ลินพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ น้ำสีใสค่อยๆไหลอาบแก้ม เธอดีใจมาก ที่ชายหนุ่มไม่ได้รังเกียจเธอ แล้วยังตกลงคบกับเธออีก
ฟอด ฟอด
เมอร์ลินหอมแก้มสากทั้งซ้ายและขวา สลับกันไปมา
“ พอแล้วครับ แก้มเฮียช้ำแล้ว “
เคเบิลเอ่ยบอกคนตัวเล็กที่ตอนนี้หอมแก้มเขาไม่หยุด ใบหน้าสวยเปื้อนไปด้วยน้ำตา
“ เราไปอาบน้ำกันดีกว่าครับสายแล้ว เดี๋ยวออกไปหาอะไรกินกัน “
เคเบิลบอกกับหญิงสาว หลังจากนั้น
