อินเอวาเดินตามนิลลามาทางด้านหลังของสำนักงานไร่ มีแปลงผักและแปลงดอกไม้อยู่หลายแปลงกระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่กว้างใหญ่ของไร่ หากแต่ไม่มีคนงานทำงานอยู่ในส่วนของแปลงดอกไม้ฝั่งนี้เลย
หญิงสาวเดินตามนิลลาไปเรื่อยๆ และรู้สึกว่ายิ่งเดินก็ยิ่งลึกเข้าไปในป่า แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพราะคิดว่าคงมีแปลงดอกไม้หลายที่
"คุณนิลคะ ใกล้จะถึงหรือยังคะ?" นิลลาหยุดชะงักฝีเท้า แล้วจึงหมุนตัวหันกลับมาหาอินเอวาพร้อมกับเปรยยิ้มหวาน
"คุณอินมองเห็นแปลงดอกไม้ตรงนั้นไหมคะ?" หล่อนถามพลันชี้นิ้วไปยังสวนดอกไม้ขนาดใหญ่เบื้องหน้า อินเอวาเห็นแล้วจึงฉีกยิ้มกว้าง
"เห็นแล้วค่ะ ว่าแต่ทำไมถึงมาปลูกในป่าแบบนี้ล่ะคะ?"
"ตรงนี้ไม่ถึงกับเรียกว่าป่าหรอกค่ะ ต้นไม้ทั้งหมดที่เห็นเป็นต้นสักที่พวกเราปลูกไว้ อีกอย่างที่ปลูกดอกไม้ไว้ในนี้เพราะว่าพ่อเลี้ยงสิงห์เขาเสียดายพื้นที่ว่างเปล่าค่ะ"
"อย่างนี้นี่เอง"
"งั้นคุณอินเดินไปนั่
