กลางดึก_
พายุฝนยังตกกระหน่ำ ทำให้หญิงสาวไม่อาจเดินทางกลับบ้านได้ แล้วการตากฝนทำให้ร่างกายเธอมีอุณหภูมิสูงขึ้น
"อื้อ...ฟังกันก่อนได้ไหม" มือบางรีบคว้าจับข้อมือใหญ่ เหมือนกับคนนอนหลับเพราะพิษไข้แล้วเก็บเรื่องราวรุนแรงไปเป็นความฝัน
"ถ้าอีกรอบเดียว ฉันจะไม่ไว้ชีวิตมันเลย" เสียงเข้มบอกผ่านในความมืดสลัว หยิบผ้าชุบน้ำเปียกวางบนหน้าผากมน นัยน์ตาคมคู่สีเทาเข้มดันเหลือบเห็น รอยแผลถลอกบนหัวเข่าน่าสงสาร
"อยากอาบน้ำให้เจไดอีก..." คนนอนหลับยังส่งเสียงละเมอบอก คราวนี้มีรอยยิ้มกว้างจนแก้มสองข้างป่อง
แต่ทว่าแค่เสื้อเชิ้ตตัวเดียวที่สวมใส่ มันถลกเลิกขึ้นเสมอกับเนินสาวไร้สิ่งปกปิด
"หึ...เดี๋ยวก็ได้โดนอีกรอบ" ตอนเธออาบน้ำให้เขายังไม่เท่าไหร่ แต่พอออกจากห้องน้ำมา อีกฝ่ายนำผ้าขนหนูมาขยี้ผมเปียกให้ ทำอย่างกับเขาคือสัตว์เลี้ยงยังไงอย่างนั้น
มือหนาหยิบกล่องปฐมพยาบาล นำขวดยามาเช็ดรอยแผลทำความสะอาดกันติ
