ตุ๊บ! ตุ๊บ! ตุ๊บ!
"นามิ!!!!" คาเรนหลุดเสียงร้องเรียก เมื่อเห็นนามิร่วงลงมากระแทกขั้นบันไดทีละขั้น จากชั้นบนสุดอย่างรุนแรง จนเขาต้องรีบวิ่งไปรับแบบไม่คิดชีวิต
"อดทนไว้นะนามิ! อดทนก่อนฉันมาช่วยเธอแล้วไง!" ใจแกร่งแทบแหลกสลาย กว่าเขาจะไปถึงตัวเธอก็บอบช้ำมากแล้ว
เขารีบอุ้มประคองหญิงสาวไว้ในแผงอกแกร่ง ขณะที่พวกบอดี้การ์ดต่างมองเธออย่างสงสารจับใจ
"ฉะฉันว่าแล้วคุณต้องมา...อึก!" มือบางพยามจะจับใบหน้าหล่อเหลา เสมือนเป็นความปลอดภัยให้เธอ จนเกิดรอยยิ้มจางๆข่มความเจ็บบนลำตัว
"ฉันขอโทษที่มาช้านะ...อดทนไว้ก่อนหมออยู่ข้างนอกนี่เอง" ร่างสูงรีบกระชับหญิงสาวใส่แผงอกแน่น รอยช้ำบนตัวเธอช่างน่ากลัว ยังไม่รวมกับศรีษะที่ถูกกระแทกอย่างแรง
ฝูงบอดี้การ์ดจำนวนมากต่างแหวกทาง ให้เจ้านายพาเธอไปยังรถที่เพื่อนชายรออยู่ ขณะเดียวกันกลุ่มคนนิรนามก็รีบวิ่งลงตามมาพร้อมอาวุธ
"ไม่ต้องห่วง" เซนโซ่บอกทันที เมื่อเพื่อนร
