เคล้ง~
"จะมอมเหล้ากูอีกนานไหม ไอเร่ร่อน!" น้ำเสียงเข้มเริ่มหย่อนยาน ผิวหน้าหล่อเหลาแดงกล่ำลามลงลำคอ หลังถูกคนในวงเหล้ามอมเครื่องดื่มไปหลายขวด
"มึงโดนคนเดียวไงว่ะ กูเนี้ยจะลุกยืนยังไงก่อน" มูอัสเองยังจับแก้วเครื่องดื่มไม่ถูก จนไลเกอร์ต้องยกส่งสัญญาณให้ลูกน้องนำมาใส่มือให้
"รอบหน้ามึงไม่ต้องกลับมานะเว้ย แดกเหล้าขนาดนี้เกือบตายได้เลย" ฟอเรสต์พูด สติสัมปชัญญะถูกครอบงำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ไปหมดแล้ว
"หนักหัวเป็นบ้าเลยว่ะ มึงเอาเหล้าอะไรมาว่ะไอพิพัฒน์!" มือหนายกขึ้นกุมขมับ เอนตัวพิงพนักโซฟายกแขนอีกข้างพาดไว้ ทำเม็ดกระดุมเสื้อเชิ้ตปริแยกเห็นยันกล้ามท้อง
"ของใหม่กูว่าดีนะ แค่เข้มไปหน่อย"
"ไอมูอัสมึงนัดใครไว้ มึงลุกไปรับเลยนู้น!" ฟอเรสต์เห็นเลือนลางว่าหญิงสาวคนเมื่อกี้กำลังเดินขึ้นบันไดมา
ทุกคนเลยต้องหันมองตาม แต่มีสายตาคมที่เผยความหมายต่างจากคนอื่น
"ไหนว่ามีแต่คนสนิทไงคะ?" น้ำเสียงใสกระ
