บ้านนามิ_
"ขอบคุณนะคะ...ถึงบ้านแล้วไปก่อนนะเจได" หญิงสาวรีบชะโงกหน้าไปบอกพลขับ ไม่สนใจว่ามีคนดึงเสื้อห้ามไว้ ก่อนจะหันมาก้มหอมเจ้าเสือขาวอำลา
"ต้องคิดถึงอีกแน่ๆ ไว้เจอกันอีกนะ"
"เหอะ!" ร่างสูงกระแทกเสียงไม่พอใจ เบี่ยงใบหน้าหันมองออกนอกตัวรถ เมื่อร่างบางก้าวลงไปไร้คำพูดลาอะไรกับคนที่มาส่งด้วย
"ดูเธอชอบเล่นกับมันนะครับ" ดั๊มพ์พูด
"ก็ไม่เลว" ความคิดบางอย่างแทรกในหัวทันควัน ใช้สายตาคมเหลือบมองหน้าสัตว์เลี้ยงตัวโปรด
กึ่ก!
"นั่นรถใครเหรอลูก?" เป็นเสียงจากมารดาดึงเรียกความสนใจ ขณะท่านกำลังนำบัวรดน้ำใส่พวกต้นไม้บริเวณรั้วบ้าน
ช่างเป็นจังหวะพอดีที่เห็นลูกสาวกลับมา ยกเว้นรถคันนั้นที่เคยมาส่งครั้งก่อน
"คนที่บริษัทหน่ะคะ รถนามิเสียเมื่อคืนเลยไม่ได้กลับบ้านอีกแล้ว" มือบางตวัดโบกส่งสัญญาณบอกคนในรถให้รีบออกตัวไป ขืนมารดายังตั้งคำถามถึงอีก ก็ไม่รู้จะหาคำแก้ต่างยังไง
"อีกแล้วเหรอ ไปๆมาๆก็เริ
