ห้างสรรพสินค้า
"อยุดร้องไห้ ถึงห้างแล้ว" เลียมไม่รู้จะปลอบใจผู้หญิงอย่างไรดีเพราะเขาไม่เคยทำ เขาจึงสวมกอดคนตัวเล็กไว้เนิ่นนานจนพัฟฟินปาดน้ำตาออกจากแก้มจนแห้งเหือด
ร่างบางผละออกจากแผงอกแกร่งและก้าวลงจากรถโดยมบอดี้การ์ดหนุ่มเปิดประตูรออยู่ หญิงสาวกวาดสายตามองไปรอบๆห้างสรรพสินค้าหรู เป็นเวลานานนับเดือนที่เธอไม่ได้มาเดินสัมผัสบรรยากาศนี้
'คอยดูเถอะ จะเหมาห้างเลย' เธอคิดในใจเมื่อนึกอยากแกล้งมาเฟียหนุ่มขึ้นมา
'ในเมื่อคุณเลือกที่จะเก็บผู้หญิงคนหนึ่งไว้ ฉันก็จำเป็นที่จะต้องทำตัวให้คุ้มค่ากับการที่ถูกเอาตัวมาขังไว้เหมือนกัน' ใบหน้าจิ้มลิ้มฉายแววเจ้าเล่ห์ในขณะที่มองไปยังเลียมซึ่งกำลังก้าวลงรถ
"จะหาอะไรกินเลยไหม?" เขาถามในขณะที่เดินเข้ามาใกล้
"ฉันยังไม่กิน ฉันจะไปช้อปปิ้งก่อน ฉันอยากได้นาฬิกา เพราะว่าตอนนี้ฉันไม่มีนาฬิกาใส่" พัฟฟินพูดจบเดินนำหน้ามาเฟียหนุ่มเข้าไปในห้างสรรพสินค้าโดยมีบอดี้การ์ดห
