“นี่เป็นของขวัญสำหรับเพื่อนใหม่ของผม หวังว่าคุณคงชอบมันนะครับ”
ทามาดะเอ่ยเสียงนุ่ม เขาจับมือหญิงสาวหงายขึ้นแล้ววางแหวนเพชรวงนั้นบนฝ่ามือเธอ พร้อมกับหลิ่วตาให้
หลินหลินหันไปมองหน้าหลี่เจิ้ง หวังให้เขาพูดอะไรออกมา แต่มาเฟียหนุ่มกลับนิ่งเงียบ ยกถ้วยสาเกมาจิบอย่างคนใจเย็น เขาไม่ได้แสดงท่าทีว่าจะปกป้องเธอเลย ไม่แม้แต่จะเอ่ยห้าม ซ้ำยังบอกให้เธอตัดสินใจเองเหมือนตอกย้ำคำพูดในวันก่อน หญิงสาวหลุบตาลงมองแหวนในมือ ขยับมือกำแหวนวงนั้นไว้แน่น ค่อยๆ หันไปมองหน้าทามาดะ พร้อมกับเอ่ยช้าๆ แต่ชัดเจนว่า
“ฉันตกลงค่ะ...”
การตัดสินใจของหลินหลินก่อให้เกิดความตึงเครียดขึ้นภายในห้องนั้น หลี่เจิ้งทนนั่งดื่มกับทามาดะอยู่ไม่กี่นาทีก็ขอตัวกลับ เว่ยเหยียนกลายเป็นคนกลางที่แสนกระอักกระอ่วนใจที่สุด เขาไม่คิดมาก่อนว่าทามาดะจะกล้าขอผู้หญิงของหลี่เจิ้ง แม้หลินหลินจะบอกว่าเป็นคนของแก๊งหงส์ไฟ แต่ในฐานะผู้ชายด้วยกันน่าจะมองออ
