มาเฟียหนุ่มหัวเราะเสียงดังลั่น ร่างหนาเบี่ยงกายหันมามองหน้าแดงจัดของภรรยาสาวด้วยสายตาเอ็นดู ก่อนจะอดใจไม่ไหวแตะจุมพิตบนเรียวปากสีกุหลาบหนักๆ มือหนากอบกุมทรวงอวบนิ่มเต็มอุ้งมือคลึงเคล้าด้วยความเสน่หา แล้วเคลื่อนริมฝีปากพรมไปทั่วลำคอระหง ไล่เรื่อยไปยังความนุ่มหยุ่นนั้น ฝังจมูกและปากดอมดมคลุกเคล้าไม่ยอมปล่อย จนหญิงสาวต้องร้องครางประท้วง
“อื้อ... อย่าค่ะคุณเจิ้ง” หลินหลินใช้มือดันไหล่เขาให้ผละออก แก้มนวลแดงปลั่งยิ่งกว่ามะเขือเทศสุก สายตาวาววามของเขาทำให้เธอสะเทิ้นอาย
“ขอชื่นใจนิดเดียวน่า เดี๋ยวจะพากลับบ้าน”
คนเอาแต่ใจไม่ยอมเลิกล้มความต้องการของตัวเอง แม้จะรู้ว่าแตะต้องเธอได้แค่เพียงภายนอก แต่ยังอยากสัมผัสเรือนร่างหอมกรุ่นนี้ให้สมใจ เขาผลักร่างอวบให้เอนลงบนเตียง ขยับมาแนบชิดโดยนอนตะแคงตัวไม่ปล่อยให้ตัวเองทิ้งน้ำหนักลงไปจนทำให้หญิงสาวอึดอัด มาเฟียหนุ่มไม่เข้าใจว่าทำไมตัวเองถึงได้กลายเป็นคนมีค
