ก่อนหลินหลินจะตื่นหลี่เจิ้งโทรลงไปสั่งให้เธอเอาข้าวต้มขึ้นมาให้คนป่วยและสั่งให้เช็ดตัวให้ด้วย ผู้เป็นนายอยู่ในห้องนี้ตอนที่เธอยกถาดข้าวต้มเข้ามา หมอนอีกใบมีร่องรอยการใช้งาน บ่งบอกว่าตลอดเวลาร่วมสามชั่วโมงหลี่เจิ้งนอนอยู่ในห้องนี้กับหลินหลิน ท่าทางของผู้เป็นนายแม้จะเย็นชาแต่พอมองออกว่าห่วงใยหญิงสาวอยู่ไม่น้อย ขัดกับร่องรอยบนเนื้อตัวของหลินหลินที่เกิดจากการถูกทำร้าย อาหนิวอยากรู้แต่กลัวอาญาที่หลี่เจิ้งขู่ไว้ จำต้องเก็บความสงสัยของตัวเองไว้ในใจ
“ขอบคุณมากนะอาหนิว ฉันอิ่มแล้ว เอาไปเก็บเถอะ”
หลินหลินบอกหลังจากรับประทานข้าวต้มและยาแล้ว
“เดี๋ยวฉันจะช่วยทายาให้นะคะ หมอให้ยาแก้ฟกช้ำมาด้วย”
อาหนิวหยิบหลอดยาบนหัวเตียงยื่นให้ดู
หลินหลินหน้าแดงรีบส่ายหน้าปฏิเสธ
“ไม่เป็นไรฉันทาเองได้ ขอบใจนะอาหนิว”
อาหนิวยิ้มบางๆ เข้าใจอีกฝ่ายว่าคงจะอายที่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับตัวเอง จึงยกถาดข้าวต้มออกมา ปล่
