ผ้าแพร...
ฉันอยู่ที่บ้านคุณป้าได้เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วถามว่ารู้สึกยังไงบ้างบอกตามตรงว่าฉันไม่ชินกับการอยู่ที่นี่เพราะฉันแทบจะไม่ได้ทำอะไรเลย ห้องนอนที่มีแม่บ้านเข้ามาทำความสะอาดให้เสื้อผ้าก็นำไปซักให้แม้ว่าฉันจะบอกว่าฉันทำเองได้แต่พี่ๆแม่บ้านก็ไม่ยอมบอกว่าเป็นหน้าที่ๆต้องทำ คือปกติแล้วตอนอยู่ที่บ้านฉันต้องทำเองหมดทุกอย่างไม่ว่าจะซักผ้าเก็บกวาดห้องนอนทั้งของตัวเองแล้วก็ของพลอยใสเพราะเธอไม่ชอบให้คนอื่นเข้าไปยุ่งกับของในห้องมันก็เลยต้องเป็นฉันที่เข้าไปทำเองหรือแม้แต่เสื้อผ้าราคาแพงๆฉันก็ต้องเอาไปซักให้เพราะพลอยใสกลัวว่าลงเครื่องแล้วมันจะเสียพูดง่ายๆก็คือเหมือนฉันเป็นคนรับใช้ส่วนตัวของน้องสาวตัวเองแต่ฉันก็ทำนะไม่เคยบ่นเพราะถึงยังไงพลอยใสก็เป็นน้องสาวเพียงคนเดียวของฉันถึงแม้ว่าที่ผ่านมาพลอยใสจะไม่เคยมองฉันเป็นพี่เลยก็ตาม
อยากจะบอกว่าคุณป้าใจดีกับฉันมากคุณลุงก็เช่นกัน ส่วนอคิน...ตั้งแต่วันนั้น
