อคิน...
"ลูกใครวะ เข้ามาได้ไง" นั่นคือคำถามที่ผมพูดออกไปอย่างลืมตัวแล้วเด็กน้อยก็ได้ยิน
"ปะป๊าทำไมพูดไม่เพราะค๊าบบบบ" เด็กชายนั่งหน้าบึ้งกอดอกมองผมอย่างไม่พอใจอยู่บนเก้าอี้
"ปะป๊า??"
"ใช่ไงค๊าบ ปะป๊า"
"เอ่อหนูเข้าใจผิดแล้วลุงไม่ใช่ปะ..." ผมพูดไม่ทันจบประโยคเด็กชายตัวน้อยก็ร้องไห้ลั่นห้องทันทีจนผมตกใจ
"แง๊ แง๊ แง๊ แง๊"
"หนูอย่าร้อง ลุงยังไม่ได้ทำอะไรเลยนะ แล้วลุงก็ไม่ใช่ปะป๊าของหนูด้วย"
"แง๊ ๆ ๆ ๆ ปะป๊าไม่ช่ายลุง แง๊ ๆ ๆ ๆ" ในขณะที่ผมกำลังคิดหาทางให้เด็กคนนี้เงียบจูๆก็มีคนวิ่งเข้ามาในห้องทำงานผมอย่างรวดเร็ว
"อลันร้องไห้ทำไมลูก" ปรากฏว่าเป็นพี่สาวของผมเองอลิน แต่เดี๋ยวนะเมืื่อกี๊ผมฟังไม่ผิดใช่ไหมพี่สาวผมเรียกเด็กคนนี้ว่าอลัน อลันคือชื่อของลูกชายผมนี่หว่าหรือผมฟังผิด
"แง๊ ๆๆๆ ป้าลินค๊าบ ปะป๊านิสัยม่ายดี แง๊ ๆๆ ปะป๊าบอกอลันว่าปะป๊าไม่ใช่ปะป๊าค๊าบ ฮึก ฮึก" ตอนนี้ลูกร้องไห้หนักมากจนผมเ
