กระเป๋าล้อลากใบใหญ่หลายใบถูกเข็นลงจากรถยนต์มาที่บริเวณผู้โดยสารสนามบินสุวรรณภูมิ คนที่เข็นชวนคุยนั่นนี่ หากแต่เจ้าของกระเป๋าที่กำลังจะไปเช็กอินที่สนามบินนั้นมีท่าทางเหมือนหัวใจกำลังจะสลายและล้มลงไปกองอยู่ทุกเมื่อ...
“งานนี้เป็นงานสุดท้ายเถอะนะที่คุณจะต้องเดินทางไปต่างประเทศแล้วรับงานเหนื่อยๆ ขนาดนี้” น้ำเงินบอกคนที่ไปเช็กอินและโหลดกระเป๋าใต้ท้องเครื่องกับทางเคาน์เตอร์สายการบินแห่งชาติของไทย หล่อนต้องเดินทางไปญี่ปุ่นเพื่อเดินแบบให้กับแบรนด์เครื่องสำอางที่หล่อนเป็นพรีเซ็นเตอร์ให้สำหรับการโฆษณาที่ไทย นอกนั้นยังมีงานเดินแบบและถ่ายนิตยสารอีกสองสามงานเพื่อไม่เป็นการเสียเวลาเขาเข้าใจว่าหล่อนจะไปทำงานที่ญี่ปุ่นเป็นการทิ้งท้ายก่อนจะพักงานยาวเพราะว่าหล่อนเคลียร์คิวงานที่ไทยทั้งหมด ด้วยไม่เคยถามน้ำเงินจึงไม่รู้ว่าความคิดของเขากับหล่อนนั้นสวนทางกันอย่างสิ้นเชิง
นับตั้งแต่วันที่รู้ความจริง รัศมีดาราก
