บทที่ 2 อย่าให้พี่รอนานนะ

810 คำ
ชายหนุ่มใบหน้าหวานราวกับพระเอกเกาหลี เพราะเขามีผิวขาวละเอียดอมชมพู ใบหน้ารูปไข่นัยน์สีน้ำตาลเข้ม คิ้วหนา จมูกโด่งเข้ารูป ริมฝีปากเป็นกระจับ อีกทั้งเขามีร่างกายกำยำ ด้วยเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของมหาวิทยาลัย ทั้งถ้วยและเหรียญจากการแข่งแทบจะล้นบ้าน วันนี้เขาเข้ามาหาวิทยาลัย สวมใส่ชุดนักศึกษาด้วยเป็นเป็นนักศึกษาปีสาม และเข้ามาเพื่อมาทำรายงานกับเพื่อนๆ ในวันศุกร์สุดสัปดาห์ เพราะวันจันทร์ต้องส่งงานแล้ว “ไอ้เพลิง แม่งมากับความร้อนของวันนี้” ชายหนุ่มชื่อสายฟ้า เพื่อนซี๊ของเพลิง เพลิงนั่งลงบนม้าหิน บนโต๊ะมีโน๊ตบุ๊คสองเครื่องเปิดอยู่ และขนมเต็มโต๊ะ เพราะอาจทำงานถึงเที่ยงคืน “มึงหายไปไหนมาสามวัน ทะเลาะกับป๊ามึงมาเหรอ ดูหน้าไม่บอกบุญ” เสียงของชายหนุ่มที่ชื่อเพชร ที่นั่งทำรายงานอยู่ “เปล่า กูทำงานดึกเลยง่วงๆ หน่อย” เพลิงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจังแล้วเปิดแมคบุ๊คของตัวเอง แล้วเปิดปุ่มเซ็ตเครื่อง “มึงก็เลิกทำงานในผับสิ จะได้มีเวลานอน” สายฟ้าเอ่ยบอกเพลิงด้วยความเป็นห่วง “เมื่อวานกูไม่ได้ไปทำงานวะ วันนี้จะเข้าไป เจ้เด่นจะฉีกอกกูที่กูหยุดงานไปทำรายงานให้พวกมึง” เพลิงเอ่ยบอกแล้วส่งโน๊ตบุคหน้ารายงานส่งให้สายฟ้าและเพชร เพชรกดดูงานที่เสร็จสิ้นและสมบูรณ์ทั้งหมด ทั้งที่พวกเขาทั้งสองคนนั่งทำมาสามวันไม่เสร็จสิ้นสักที “ไอ้เพลิง ไอ้เพื่อนดีเด่น กูอยากกอดจูบลูบคลำจริงๆ วะ มึงมันสุดยอดจริงๆ” สายฟ้าเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง “เสร็จแล้วกดส่งเลย กูจะไปหาที่นอนก่อน” เพลิงเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วเดินไปที่ม้าหินอีกตัวแล้วนอนลงทันที แต่ทว่าหญิงสาวคนหนึ่งก้าวเดินมานั่งตรงหน้าเขา เธอมีใบหน้าจิ้มลิ้มน่ารัก ซึ่งเขาไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร และอยู่คณะอะไร “พี่เพลิง หนูขอเบอร์ได้ไหมคะ” เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเอียงอาย เขาเผยรอยยิ้มโดยทันที แล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาทันที “ชื่ออะไรครับ” เพลิงเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม “ชื่อน้ำหวานค่ะ” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “น้ำหวาน ชื่อเพราะจังครับ พี่ขอยืมโทรศัพท์ได้ไหมครับ” เขาเอ่ยบอกเช่นนี้ เธอก็นำมือถือไอโพนรุ่นใหม่เปิดหน้าจอกดรหัส แล้วยื่นให้เขา เขารับโทรศัพท์และกดเบอร์ทันที “คืนนี้ว่างไหมครับ” เพลิงเอ่ยถามเธออีกครั้ง “ว่างค่ะ” เธอเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเขินอายและดูตื่นเต้นสุดๆ “ไปเจอพี่ที่เดอะลุกซ์ ทองหล่อ พี่ทำงานเป็นบาร์เทนเดอร์ที่นั่น” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ได้ค่ะ” เธอเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “ไว้เจอกันนะคะ อย่าให้พี่รอนานนะ” เขาเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วจับมือเรียวของเธออย่างถือวิสาสะ เธอยิ่งรู้สึกเขินอายยิ่งกว่าเดิม เขาเผยรอยยิ้ม แล้วจูบมือเรียวของเธอแผ่วเบา เธอลุกขึ้นไปหาเพื่อนของเธอทันที “เชี่ย นั่นดาวคณะนิเทศเลยนะเว้ย แต้มบุญมึงดีจังไอ้เพลิง” เพชรเอ่ยบอกด้วยความหมั่นไส้ “เดือนดาวแล้วไง ชอบก็ปิดดิลไปสิ” เพลิงเอ่ยบอกเช่นนี้ แล้วใช้หัวทับแขนนาบลงกับโต๊ะ “กูอยากโชคดีเหมือนมึงจัง” สายฟ้าเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม “มึงก็รู้จักดูแลบ้างออกกำลังกายชะบ้าง กล้ามจะได้โตๆ ส่วนหน้าหล่อๆ ต้องขอบคุณม๊าที่ให้หน้าหวานๆ หล่อๆ แบบนี้” เพลิงเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง “สงสัยต้องเข้ายิมแล้ววะ หุ่นกูแห้งมาไหว” เพชรเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ไปทำงานไป กูจะนอนแล้ว บ่ายโมงเข้าคลาสค่อยเรียกกูแล้วกัน” เพลิงเอ่ยบอก แล้วค่อยๆ หลับตาลง “ครับคุณหนู” เพชรเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม แล้วหันไปทำงานต่อในโน้ตบุ๊ค ส่วนสายฟ้าก็ชาร์ตดาวน์เครื่องแมคบุ๊คของเพลิง ทั้งเพชรและสายฟ้าเป็นเพื่อนของเพลิงตั้งแต่ประถมและเรียนด้วยกันมาจนสอบเข้าในคณะเดียวกัน อีกทั้งทั้งสองคนก็เป็นลูกของนักธุรกิจเบอร์ต้นของประเทศ ............................ นอกจากเจ้ไข่มุกของเราที่เป็นนางเอกของเรื่องแล้ว เรายังมีพระเอกแนะนำ เขาชื่อเพลิงนะฮะ แซ่บไม่แพ้เจ้ไข่มุกแน่นอน จะบอกว่า เนื้อเรื่องนับจากนี้ประกอบด้วย NC เป็นส่วนใหญ่นะฮะ เรื่องนี้ไม่เน้นเนื้อหา เน้นกระแทกแบบ ตับ! ตับ! ตับ! นะเธอ 555 อย่าลืมคอมเม้นท์และกดหัวใจ เพื่อเป็นกำลังใจให้ด้วยนะ
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม