นครินทร์มองหญิงสาวที่นั่งเหม่อมองทะเลในยามค่ำคืน แม้จะมีแสงไฟเจิดจ้าบ้าง แต่พอมองไปสุดสายตาช่างมืดมนจนน่ากลัว กลัวว่าวันหนึ่งว่าไม่มีเธอตนเองจะเป็นอย่างไง ตัวเองขาดเธอไม่ได้อีกแล้ว เธอเป็นทั้งชีวิต เป็นทั้งจิตใจ ดั่งแก้วตาดวงใจ
“นัฐ”
หญิงสาวรู้ว่าอ้อมกอดที่กอดเธออยู่เป็นใคร...เขาที่ดูแลเธอดีไม่ต่างจากพ่อ เขาให้ทั้งความรักและความอบอุ่นเรื่อยมาจนวันนี้เขาก็เป็นเช่นเดิม แม้นครั้งแรกๆ นั้นเขาจะดุดันบ้าง แต่เพราะเธอยั่วโมโหเขาเอง แต่เขาก็ไม่คิดที่จะทำร้ายเธอแม้แต่น้อย
“ไปอาบน้ำกันนะครับ...” นครินทร์พูดเบาๆ
“อืมม์”
หญิงสาวจึงเดินหน้าไปยังห้องน้ำ นครินทร์จึงเดินตามเธอเข้าไป มองเห็นหญิงสาวถอดชุดสีขาวปลดบาร์และจีสตริง เดินลงไปที่อ่างจากุชชี่นั่งลงบนชั้นหลั่นน้ำเพียงอกของเธอเท่านั้น นครินทร์ถอดเข็มขัด ปลดกระดุมรูดซิป ดึงกางเกงพร้อมบล็อกเซอร์กองที่พื้น เดินลงไปในอ่างลงนั่งข้างๆ เธอ
“ดีไหม” เขาถ
