“คุณหายหัวไปไหนมา” น้ำเสียงดุดันนั้นเธอไม่ได้ยินมันมานานแล้วตั้งแต่ปรับความเข้าใจกันในวันนั้น
“ฉันไปหามิกกี้ที่คาซิโนบาร์...” หญิงสาวพูดเบาๆ เขากลับเดินเข้าหาเธอ จนเธอต้องถอยหลังด้วยความกลัว จนชิดกำแพง เขากำหมัดตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้...แต่หมัดนั้นกระแทกลงบนกำแพงอย่างจัง สายตาดุดันจนเธอไม่กล้ามองเขาโดยตรง
“ผมบอกคุณแล้วใช่ไหมว่าให้ดิ่งตรงกลับบ้าน...แต่คุณฝ่าฝืนคำสั่ง...” เขาจับใบหน้าเธอให้มองเขา
“สิงห์ก็ไปด้วย” หญิงสาวมองกลับมาหาเขา เขากลับบีบคางจนเธอเจ็บ
“...นัฐ...ฉันเจ็บนะ...”
“คำพูดนั้นมันไม่ความหมายแล้วใช่ไหม...คุณรู้ไหมว่าผมเป็นห่วงคุณแค่ไหนว่ารู้ว่าคุณออกไปนอก...และคุณกับกินเหล้าเกินขนาดจนเมา...คุณจะทำให้ผมเป็นบ้าใช่ไหม” เขาพูดเสียงดังจนรู้สึกได้ว่าเสียงของเขาดังออกไปข้างนอก
“นัฐ...ตั้งแต่ฉันแต่งงานมาอยู่กับคุณ...คุณเคยให้ฉันไปไหนไหม...ก็ไม่...ฉันแค่อยากเจอเพื่อน...มิกกี้คือเพื่อ
