หลังจากที่ซื้อของเสร็จเรียบร้อยฟาร์ริกซ์ก็พาโรสรินขับรถออกจากห้างสรรพสินค้าทันที เพราะตอนนี้ก็ดึกแล้วและเขาก็กลัวว่าคนท้องจะหิว แต่เกรงใจไม่กล้าที่จะบอกเขาตามตรง
“พี่ฟาร์จะไปไหนคะ?” โรสรินเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าทางที่ชายหนุ่มขับรถไปนั้นไม่ใช่ทางกลับบ้าน
“พาโรสไปทานข้าวไงครับ หิวหรือยัง?” ชายหนุ่มขับรถพร้อมกับตอบคำถามและถามหญิงสาวกลับด้วยความเป็นห่วง
“ไม่กลับไปทานที่บ้านเหรอคะ?” ใบหน้าสวยขมวดคิ้วถามเพราะอาหารตอนกลางวันยังเหลือเยอะอยู่เลย อีกอย่างเธอไม่อยากให้เขาต้องมาเสียเงินเยอะๆ กับเรื่องอาหาร ซึ่งเธอไม่ใช่คนเรื่องมากอะไรมีเมนูไหนเธอก็ทานได้หมดอยู่แล้ว
“พี่ให้แม่บ้านเอาไปทานด้วยกันหมดแล้วครับ”
“แต่ว่า…” ถึงจะให้แม่บ้านไปแล้วแต่โรสรินก็ยังอยากจะกลับไปทำอาหารที่บ้านอยู่ดี
“ไปทานที่ร้านกันนะครับวันนี้พี่ว่างพอดี อีกอย่างพี่ไม่ได้พาไปทานที่ร้านทุกวันสักหน่อย” ฟาร์ริกซ์เอ่ยชวนเสียงหวาน นานๆ
