ทิ้งไว้แต่ร่องรอยความเจ็บปวดให้จดจำ

1639 คำ

ตอนนี้เขายังใจร้อนอยู่... หล่อนจะขอร้องเขาจนกว่าเขาจะใจเย็นให้ได้ อย่างน้อย เขาจะได้ไม่ฆ่าพี่ชายหล่อน เรื่องความรักของวาวพลอยกับพี่ชายบอกให้เขาฟังก็ไม่เข้าใจ ไว้เขาเจอน้องสาวของเขาก็ค่อยให้อธิบายกันเอง ถึงตอนนั้นเขาจะเห็นแก่ความรักของน้องเขาหรือไม่เห็น มันก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง... “คุณใจเย็นลงบ้างหรือยังคะ... ฉันมีข้อเสนอ” “อยู่เงียบๆ” เขาพูดแทรกขึ้นมา ไม่ให้หล่อนพูดอะไร มือของเขาพยายามโทรหาน้ำเงินแต่ต่อสายไม่ติด... ส่วนจันทร์เจ้าขาเองก็พยายามติดต่อพี่ชายกับวาวพลอยแต่ก็ไร้ซึ่งการตอบรับเช่นกัน... “ฉันติดต่อพลอยกับพี่ชายไม่ได้เหมือนกัน คุณใจเย็นก่อนนะคะ อย่าประกาศลงหนังสือพิมพ์ได้ไหมคะ ยายพลอยจะเสียชื่อ อีกอย่างถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่ทำร้ายสองคนนั้นแล้วพูดจากับพวกเขาดีๆ ฉันจะตามหาพวกเขาให้ได้ นะคะคุณคมเพชร นะคะ” จันทร์เจ้าขาข้อร้องคมเพชร เขานิ่งฟังนิดหน่อยเท่านั้น... รู้ว่าหากสองคนนั้นติดต่อมาก

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม