น้ำเงินขยับกายอย่างเมื่อยขบ เพราะการใช้แรงงานร่างกายอย่างหนักหน่วงเพื่อปลดความรวดร้าวทรมานทั้งของตนเองและรัศมีดาราหลายต่อหลายครั้งจนผล็อยหลับในอ้อมกอดของกันและกันจนยามเช้าตรู่ และเมื่อนึกได้ว่าเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับตัวเองเมื่อคืนเขาก็รีบผุดลุกขึ้นนั่ง...
ไม่มีรัศมีดาราบนเตียง...
น้ำเงินขยับตัวลุกขึ้นยืนเลิกผ้าห่มออกจากกายแล้วก็สะดุดตาที่รอยเลือดจางๆ บนผ้าปูที่นอนสีขาว... ความรู้สึกผิดท่วมท้นในอก... เขาไม่ได้ต้องการให้มันออกมาเป็นแบบนี้ และแทบคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงต่อไป... เขาอาจจะไม่ชอบใจที่หล่อนช่วยพาเจ้าสาวเขาหนีไปก็จริงแต่ว่าเขาไม่ได้คิดจะทำร้ายหล่อนด้วยวิธีเช่นนี้เพราะว่ามันต้องรวมการรับผิดชอบจากเขาซึ่งเขาไม่ได้คิดถึงเรื่องนี้มาก่อน...
เขาเดินเปลือยโทงๆ ไปตามเสียงฝักบัวในห้องน้ำ... คว้าผ้าเช็ดตัวที่ชั้นหน้าห้องน้ำมาสวมแล้วเปิดประตูเขาไป น้ำเงินดีไซน์บ้านหลังนี้เองเขาจึงไม่ได้ใส่ล็อกที
