“ไป๋ฟูเหรินตื่นบรรทมหรือยังเพคะ”
เสียงของม่านถัวดังเข้ามา เขาจึงลุกขึ้นจากตั่งเตียงนำชุดผาวที่อยู่ข้างเตียงมาสวมใส่ พร้อมกับชุดตัวนอกสีขาวที่แห้งแล้ว และมองไปยังชุดผาวของเธอที่เขาโยนออกไปตั้งแต่เมื่อคืนนั้น
“ต้าหวาง” ม่านถัวและอ้วนเสี้ยวเอ่ยร้องด้วยความตกใจ ไม่คิดว่าอู๋จี้จะมายืนอยู่ในห้องนอนของไป๋ซู่ซู่ อีกทั้งเขากำลังสวมเสื้ออีก ทำให้พวกนางเผยรอยยิ้มไม่กล้าสบสายตาเขา จึงมองไปยังพุดตานที่นอนใต้ผ้าห่มและชุดผาวของเธอที่กองอยู่ที่พื้น
“อย่าพึ่งไปรบกวนนาง นางพึ่งได้นอน” อู๋จี้เอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบ แล้วเดินออกจากห้องนอนของพุดตาน ทำให้นางกำนัลสองคนคิดเป็นอื่นไม่ได้เลย อีกทั้งพวกนางไม่อาจหุบยิ้มได้ เพราะพวกเขารู้ว่าอู๋จี้ไม่เคยค้างตำหนักใคร และไม่เคยให้เหล่าผิงเฟยเข้ามาค้างในกานลู่กงหรือจะเป็นตงกงในห้องนอน แต่ครั้งนี้ต้าหวางของพวกเขาเลือกที่จะค้างกับไป๋ซู่ซู่ ซึ่งผิดวิสัยอย่างยิ่ง
“ไปแจ้
