ม่านถัว รุ่ยอัน อ้วนเสี้ยวรวมไปถึงหวังเตอมารอรับใช้พุดตานและจ่างซุนอู๋จี้ได้เข้าวันที่สามแล้ว ทั้งพุดตานและอู๋จี้ก็ยังไม่เรียกพวกเขาเขาไปรับใช้ พวกเขาจึงไปแจ้งเยว่ชิงตั้งแต่เข้าวันที่สองด้วยความเป็นห่วงกลัวว่าพุดตานจะเจ็บป่วยเพราะอู๋จี้ไม่ปล่อยให้พุดตานพักผ่อนเลย อีกทั้งงดราชการติดต่อกันถึงสามวันเช่นนี้ จนฎีกากองท่วมท้นตำหนัก เยว่ชิงกลับรู้สึกดีที่พวกเขาได้ใช้เพลาอยู่ร่วมกัน ยังให้เหล่าข้าหลวงนำอาหารไปวางในตำหนักและเปลี่ยนน้ำในอ่างเพลาที่พวกเขาหลับนอน
“ม่านถัว ข้ากลัวว่าไป๋ฟูเหรินจะเจ็บป่วย ถ้าต้าหวางไม่ยอมเสด็จออกมาจากตำหนักแบบนี้” อ้วนเสี้ยวเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเป็นกังวล
“แต่ก็เห็นว่าอาหารก็หมดแทบทุกครั้งที่นำเข้าไปให้ต้าหวาง และไป๋ฟูเหริน” ม่านถัวเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“เจี่ยเจียอย่ากังวลไปเลย ต้าหวางเองก็ดูแลพระนางเป็นอย่างดี ไม่ทำให้พระนางเจ็บป่วยได้หรอก” รุ่ยอันเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม
“ต้าห
