บทที่ 29
ความจริงที่เฉยชา
“มิกิ” ชาร์วีทอดเสียงอ้อนวอน
เหตุการณ์วันนี้เขาตั้งตัวไม่ทัน ฉลาดแค่ไหนก็คงแก้ปัญหาไม่ได้ จึงเลือกที่จะนิ่ง ยอมรับว่าพลาดที่ปล่อยให้มนปรียาตีความไปเอง
เอาจริงไม่อยากใจร้าย เพราะแพลนว่าจะคุยกับเธอก่อนปัทมากลับมา จะเคลียร์ด้วยเหตุผลให้มนปรียาเข้าใจ ทว่าปัทมาเดินทางมาก่อนกำหนด เขาเลยไม่สามารถควบคุมอะไรได้
แต่เรื่องเหนือความคาดหมายก็เกิดขึ้น มันสำคัญมาก เขาไม่อาจนิ่งเฉยได้อีก จะเหี้ยจะเลวแค่ไหน แต่ไม่คิดทอดทิ้งเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเองเด็ดขาด
และมนปรียาก็สำคัญกับเขาไม่แพ้กัน
“ปล่อย! ทำกันขนาดนี้คิดว่าฉันจะยอมโง่ให้หลอกอีกเหรอ”
เธอทั้งหยิกทั้งข่วนไปตามลำคอและหน้าของชาร์วี ออกแรงจนเขาได้เลือด ชาร์วีก็ไม่ท้อยังคงพยายามดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขน
“ปล่อยเพื่อนกู”
เด่นคุณเดินมากระชากตอนชาร์วีเผลอ ซัดหมัดเข้าที่ปลายคางของคนนั่งคุกเข่า ร่างใหญ่ถลาล้มกองกับพื้น
ผล
