กว่าเมื่อก่อน ลุงใหญ่แอบนึกอิจฉาลูกชายที่ได้ผู้หญิงอย่างส้มโอมาเป็นเมีย
“พี่เอกจ๋า… วานดูลูกสักพักนะจ๊ะเดี๋ยวส้มจะทำกับข้าวให้พ่อใหญ่”
“จ้ะ… ”
เอกราชอุ้มลูกน้อยมาใส่รถเข็นเด็ก ค่อยๆ ใสมายังม้าหินอ่อนสีขาวตั้งอยู่กลางสนามหญ้าเขียวขจี นั่งคุยกับบิดาที่ไม่ได้เจอกันนาน
“ร้านข้าวหลามเป็นไงบ้างครับพ่อใหญ่”
“ก็ยังขายดีเหมือนเดิม… แต่ตอนนี้พ่อไม่ค่อยมีเวลาดูแล ก็เลยจ้างคนมาดูแลแทน เพราะว่าพ่อเพิ่งตัดสินใจลงทุนเปิดอู่ซ่อมรถเมื่อเดือนก่อน”
“กิจการดีไหมครับ”
“ไปได้สวยเลยทีเดียว… แล้วร้านซ่อมรถของเอ็งล่ะเป็นไง… ลูกค้าเยอะไหม”
“เยอะครับ… เมื่อวานผมเพิ่งรับเด็กฝึกงานเพิ่มอีกสองคน… พ่อใหญ่เอาเบียร์ไหมครับ… ”
เอกราชถาม
“ไม่เป็นไร… เอ็งดูลูกเถอะนะ เดี๋ยวพ่อเดินเข้าไปเอาเอง กำลังอยากเข้าห้องน้ำอยู่พอดี”
ลุงใหญ่เดินเข้ามาในบ้าน ครั้นเมื่อกำลังจะเดินผ่านห้องครัวก็เห็นส้มโอกำลังยืนหั่นผักอยู่ในครัว
