“เธอหวังดีกับฉันขนาดนั้นเลย?” “นายน่ะมองโลกในแง่ร้าย ถ้านายเอาแต่คิดอยู่แบบนี้นายจะขาดความสุขในชีวิตนะคราม” คำตอบของเธอส่งผลให้เขาหลุดเสียงหัวเราะออกมาเบาๆ เขาทำเหมือนคำพูดของเธอ ความคิดของเธอมันเป็นเรื่องตลก เพราะแบบนี้ไงเขาถึงเอาแต่ใช้ชีวิตแบบเคร่งเครียดอยู่แบบนี้ “ที่จริงคนที่สมบูรณ์แบบแบบ ควรมีความสุขได้มากกว่านี้อีกนะ น่าเสียดายที่นายไม่ยอมปล่อยให้ตัวเองมีโอกาสกอบโกยความสุขได้เลย” “ใครบอกเธอว่าฉันไม่มีความสุข” “ไม่จำเป็นต้องมีคนบอกหรอก ฉันมองด้วยตาเปล่าของตัวเองก็ได้” “เก่งเกิน” เธอมองค้อนใส่คนที่ยอกย้อนคำพูดของเธออย่างประชดประชัน “ลองเชื่อฉันสักครั้งสิ หรือไม่ก็เก็บเอาคำพูดของฉันไปคิดสักนิดนึงก็ยังดี นายลองเลิกโกรธ เลิกเกลียด และฉันเชื่อว่าการทำแบบนี้มันจะทำให้ตัวนายมีความสุขขึ้นเยอะเลย” สงครามพยักหน้ารับส่งๆ ในที่ทำเหมือนไม่ได้สนใจอะไรในสิ่งที่เธอพูด ไปอย่างน้อยๆ เธอก็พอใจแ