“กลับมาคุยกันให้รู้เรื่องก่อนเพียง” สงครามเดินตามหลังคนที่เดินทิ้งตัวห่างออกไปเรื่อยๆ จนสุดท้ายก็เป็นตัวเขาที่ต้องหยุดเมื่อพระเพลิงเดินแทรกเข้ามาคั่นกลางเอาไว้ เลยจำเป็นต้องปล่อยให้เพียงขวัญเดินทิ้งห่างออกไป มองตามหลังก็เห็นเพียงแผ่นหลังและเส้นผมที่สะบัดไปมา เพราะจำเป็นต้องเลื่อนสายตามาโฟกัสที่จุดใหม่ สงครามชักสีหน้ากลับไปทันที
“มึงคุยอะไรกับน้องกู” พระเพลิงเอ่ยถามอย่างเอาเรื่อง แค่เขาเห็นน้ำตาของน้องสาวตัวเอง มันก็มีอะไรหลายอย่างที่ชัดเจนขึ้นมาแล้ว ระหว่างที่เขาปล่อยเพียงขวัญให้มาอยู่ที่นี่ มันมีหลายอย่างที่เกินเลยไปมากกว่าเดิม
“มันไม่ใช่เรื่องของมึง”
“แต่เพียงเป็นน้องกู จะมาบอกว่ามันไม่ใช่เรื่องของกูมันไม่ได้ อย่าทำตัวเหมือนเด็กได้ไหมวะคราม กระจอกฉิบหาย มันไม่มีประโยชน์อะไรเลยกับการยื้อเอาไว้แบบนี้ สุดท้ายแล้วมันก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปจากนี้อยู่ดี ปล่อยกูกับเพียงไปเถอะ อย่าให้ทุกอ
